یادداشت‌های یک طلبه

یادداشت‌های یک طلبه

گاهی مطلبی تأثیرگذار می‌خوانم؛ سخنانی حکیمانه می‌شنوم؛ با نکاتی جالب مواجه می‌شوم.
اینجاست که حیفم می‌آید این مطالب را از دست دهم؛ نمی‌خواهم فراموششان کنم؛ و البته دوست دارم دیگران نیز از این مطالب بهره‌مند شود؛
مخصوصاً اگر این مطالب، کلام‌الله باشند که به عبارت خود قرآن «أحسن الحدیث» است؛
و یا فرمایشات معصومین علیهم‌السلام باشند که خودشان دربارۀ آن فرموده‌اند: «حدیث ما دل‌ها را زنده می‌کند».
این وبلاگ وسیله‌ای است برای این هدف تا چنین مطالبی ثبت‌ و منتشر شوند.

طبقه بندی موضوعی
پیوندها


در روز قیامت، انسان‌های نیکوکار و انسان‌های بدکار اوضاع متفاوتی دارند.

یکی از جلوه‌های این تقابل، زمانی است که نامه اعمال انسان‌ها به آن‌ها داده می‌شود.

زبان حال نیکوکاران و بدکاران در هنگام دریافت نتیجه اعمال بسیار درس‌آموز است.

خداوند در آیات 18 تا 29 سوره حاقّه، عکس‌العمل این دو گروه را هنگام دریافت نامه اعمال چنین بیان می‌فرماید:

 

یَوْمَئذٍ تُعْرَضُونَ لَا تخَفَى‏ مِنکمُ‏ خَافِیَةٌ

فَأَمَّا مَنْ أُوتىِ‏ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُواْ کِتَابِیَهْ ، إِنىّ‏ ظَنَنتُ أَنىّ‏ مُلَاقٍ حِسَابِیَهْ ، فَهُوَ فىِ عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ ، فىِ جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ، قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ ، کلُواْ وَ اشْرَبُواْ هَنِیَا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فىِ الْأَیَّامِ الخْالِیَةِ

وَ أَمَّا مَنْ أُوتىِ‏ کِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیَقُولُ یَالَیْتَنىِ لَمْ أُوتَ کِتَابِیَهْ ، وَ لَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِیَهْ ، یَالَیْتهَا کاَنَتِ الْقَاضِیَةَ ، مَا أَغْنىَ‏ عَنىّ‏ مَالِیَهْ ، هَلَکَ عَنىِّ سُلْطَانِیَهْ

 

درآن روز همگى شما بر خدا عرضه مى ‏شوید و از شما هیچ سر پنهانى بر خدا مخفى نمى ‏ماند. (آنچه نزد هر انسان از عقیده و عمل هست براى خداى تعالى فاش و سفره دل آدمى بازمى ‏گردد، به‌طوری‌که هیچ عقیده و هیچ فعلى از او براى خدا پنهان نماند)

اما کسى که نامه عملش را به دست راستش داده باشند از خوشحالى فریاد مى ‏زند:

بیایید نامه ‏ام را بخوانید که به سعادتم حکم مى ‏کند. من در دنیا یقین داشتم که روزى حسابم را مى ‏بینم (من در دنیا به چنین روزى یقین داشتم، و یقین داشتم که به‌زودی حساب خود را ملاقات مى ‏کنم، و به پروردگارم ایمان آوردم، و عمل خود را اصلاح کردم).

پس او در عیشى است که از آن خشنود است؛ در بهشتى است داراى مرتبه‌ای بلند؛ میو ه ‏هاى رسیده ‏اش نزدیک (به‌طوری‌که هر جور بخواهد مى ‏تواند بچیند).

بخورید و بنوشید که گوارایتان باد به خاطر آن اعمال نیکى که در ایام گذشته کرده بودید.

و اما کسى که نامه عملش را به دست چپش داده باشند مى ‏گوید:

ای‌کاش نامه ‏ام را به من نداده بودند؛ و ای‌کاش حسابم را نمى‏ دیدم که چیست (این آرزویشان ازاین‌جهت است که مى ‏بینند چه عذاب الیمى برایشان آماده‌شده)؛ ای‌کاش همان مرگ اولى نابودم کرده بود (ای‌کاش همان مرگ اول که ما آن را چشیدیم و از دنیا خارج شدیم کار ما را یکسره کرده بود، و ما را نابود مى ‏ساخت و دیگر مبعوث نمى‏ شدیم، و در این ورطه عذاب همیشگى قرار نمى گرفتیم و آنچه را مى ‏بینیم نمى ‏دیدیم)؛ نه مالم امروز به دردم خورد؛ نه قدرتم به‌جای ماند.