سلام ما را به شیعیان برسان و به آنان بگو ...

مسلم است که حضرات معصومین علیهم‌السلام از دوستان و شیعیان خود دستگیری کرده و در نزد خداوند شفاعتشان خواهند کرد؛ ولی شرطش این است محبان و شیعیان اهل‌بیت نیز لیاقت داشته و استعداد این دست‌گیری را داشته باشند.

از فضیل بن یسار روایت شده که امام باقر علیه‌السلام به او فرمود:

«یَا فُضَیْلُ‏ بَلِّغْ‏ مَنْ‏ لَقِیتَ‏ مِنْ‏ مَوَالِینَا عَنَّا السَّلَامَ وَ قُلْ لَهُمْ إِنِّی أَقُولُ إِنِّی لَا أُغْنِی عَنْهُمْ مِنَ اللَّهِ شَیْئاً إِلَّا بِوَرَعٍ فَاحْفَظُوا أَلْسِنَتَکُمْ وَ کُفُّوا أَیْدِیَکُمْ وَ عَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ وَ الصَّلَاةِ فَإِنَّ اللَّهَ یَقُولُ‏ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ‏»¹

ای فضیل به هرکس از دوستان ما که ملاقاتشان کردی سلام ما را برسان و از طرف من به آنان بگو:

«همانا من نمی‌توانم در نزد خدا شفیعشان باشم، مگر اینکه تقوا پیشه کرده و ورع داشته باشند؛ پس زبان‌هایتان را از گفتن ناروا حفظ کنید و از انجام کارهای ناشایست دست بکشید؛ و بر شما باد به صبر و نماز؛ چراکه خداوند فرموده است: "از صبر و نماز یاری بخواهید، همانا خداوند با صبر کنندگان است"²».

پی نوشت:

1. السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی (و المستطرفات)؛ ج‏3؛ ص 587

2. سوره بقره، آیه 153