حکمتی برای اتفاقات ناگوار که از بی‌خبریم!
اهل کشور آذربایجان بود. می‌گفت:
در راه بازگشت از زیارت اربعین سیدالشهداء علیه‌السلام مسیر ایران را انتخاب کردیم تا به زیارت حضرت امام رضا علیه‌السلام نیز مشرف شویم. ولی به علت اینکه اکثر اتوبوس‌ها برای بازگرداندن زوار عازم مرز شده بودند، وسیلۀ مناسب برای رفتن به مشهد مقدس پیدا نکردیم. سرانجام با توجه به فرصت کم و دغدغه‌های همراهان و مسئول کاروان، نتوانستیم به مشهد برویم و بدون زیارت امام رضا علیه‌السلام به آذربایجان برگشتیم.
در طول مسیر برگشت، حال خیلی بدی داشتم. از اینکه نتوانستیم به مشهد برویم شدیداً ناراحت بودم. با خود می‌گفتم آخر چرا این‌طور شد؟! این‌همه راه را رفتیم، از ایران هم گذشتیم، ولی توفیق زیارت امام رئوف را پیدا نکردیم! واقعاً حکمت این مسئله چه بود؟!
به منزل که رسیدم، دیدم همسر و فرزندانم خوابیده‌اند؛ بوی گاز هم فضای خانه را فرا گرفته بود. طوری که اگر کمی دیر رسیده بودم، گاز خانواده‌ام را خفه کرده بود!
اینجا بودن که فهمیدم نرفتن ما به مشهد حکمتی داشت.
خداوند در قرآن کریم می‌فرماید:
«عَسى أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ عَسى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ»1
چه‌بسا چیزى را خوش نداشته باشید، حال‌آنکه خیرِ شما در آن است. و یا چیزى را دوست داشته باشید، حال‌آنکه شرِّ شما در آن است. و خدا میداند، و شما نمیدانید.