یادداشت‌های یک طلبه

یادداشت‌های یک طلبه

گاهی مطلبی تأثیرگذار می‌خوانم؛ سخنانی حکیمانه می‌شنوم؛ با نکاتی جالب مواجه می‌شوم.
اینجاست که حیفم می‌آید این مطالب را از دست دهم؛ نمی‌خواهم فراموششان کنم؛ و البته دوست دارم دیگران نیز از این مطالب بهره‌مند شود؛
مخصوصاً اگر این مطالب، کلام‌الله باشند که به عبارت خود قرآن «أحسن الحدیث» است؛
و یا فرمایشات معصومین علیهم‌السلام باشند که خودشان دربارۀ آن فرموده‌اند: «حدیث ما دل‌ها را زنده می‌کند».
این وبلاگ وسیله‌ای است برای این هدف تا چنین مطالبی ثبت‌ و منتشر شوند.

طبقه بندی موضوعی
پیوندها

بهترین توشه برای سفر آخرت

چهارشنبه, ۹ خرداد ۱۳۹۷، ۱۱:۰۰ ب.ظ

مسافر توشه لازم دارد.

هر چقدر مسافرت سختتر باشد و مقصدش دور باشد، به‌همان اندازه باید توشۀ بیشتر و بهتری تهیه کرد.

انسان هم مسافر است؛ مسافری که مقصدش جهان آخرت است.

همان مقصدی که شخصی مثل علی علیهالسلام از سختی و دوری آن آه می‌کشد:

«آهِ مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ وَ طُولِ الطَّرِیقِ وَ بُعْدِ السَّفَرِ وَ عَظِیمِ الْمَوْرِد»:[1]

(آه از کمى توشه و درازى راه و دورى سفر و سختى جایى که بر آن باید وارد شد)

 

خداوند بهترین توشه برای این راه سخت و طولانی را معرفی کرده است:

«تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوى»[2]

برای خود توشه بردارد؛ بدرستی که بهترین توشه تقوا است.



[1] روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج‏2، ص 441

[2] بقره/ 197

  • ۹۷/۰۳/۰۹

توشۀ آخرت