یادداشت‌های یک طلبه

یادداشت‌های یک طلبه

گاهی مطلبی تأثیرگذار می‌خوانم؛ سخنانی حکیمانه می‌شنوم؛ با نکاتی جالب مواجه می‌شوم.
اینجاست که حیفم می‌آید این مطالب را از دست دهم؛ نمی‌خواهم فراموششان کنم؛ و البته دوست دارم دیگران نیز از این مطالب بهره‌مند شود؛
مخصوصاً اگر این مطالب، کلام‌الله باشند که به عبارت خود قرآن «أحسن الحدیث» است؛
و یا فرمایشات معصومین علیهم‌السلام باشند که خودشان دربارۀ آن فرموده‌اند: «حدیث ما دل‌ها را زنده می‌کند».
این وبلاگ وسیله‌ای است برای این هدف تا چنین مطالبی ثبت‌ و منتشر شوند.

طبقه بندی موضوعی
پیوندها

همیشه در طول تاریخ افراد و گروه‌هایی بوده‌اند هرگز صلاحیت خلافت الهی، ولایت و به زمام گرفتن امور مردم را نداشته‌اند، ولی به خاطر رسیدن به مقاصد و منافع پلید دنیوی‌شان باقدرت نامشروعی که کسب نمودند حکومت و خلافت را از صاحبان اصلی آن غصب کرده و درصدد استثمار دیگران برآمده‌اند.

 

حضرت علی علیه‌السلام در نامه به مردم مصر چنین روزهایی را پیش‌بینی می‌کرد و می‌فرمود:

«أَسَفاً یَعْتَرِینِی وَ حُزْناً یُخَامِرُنِی‏ مِنْ أَنْ یَلِیَ أَمْرَ هَذِهِ الْأُمَّةِ سُفَهَاؤُهَا وَ فُجَّارُهَا فَیَتَّخِذُوا مَالَ اللَّهِ دُوَلًا وَ عِبَادَ اللَّهِ خَوَلًا وَ الصَّالِحِینَ حَرْباً وَ الْفَاسِقِینَ‏ حِزْباً»[1]

تأسف و اندوه من از آن است که بر این امت سفیهانشان و اهل فسق و فجورشان فرمانروایى یابند. مال خدا را غصب کرده و بین خودشان دست‌به‌دست کنند و بندگان خدا را بردگان خود ‌سازند و با صالحان جنگیده و فاسقان را به گرد خود جمع ‌کنند.

 

نمونۀ این حکومت‌های ظالم و غاصب را در حکومت خلفا بنی‌امیه و بنی‌عباس و دیگران می‌توان مشاهده نمود.



.[1] الغارات؛ ج‏1؛ ص 211