مبارزۀ حضرت مهدی در عصر ظهور برای تأویل صحیح آیات قرآن
از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل‌شده که فرمودند:
«تِسْعَةٌ مِنْ صُلْبِ الْحُسَیْنِ أَئِمَّةٌ أَبْرَارٌ وَ التَّاسِعُ قَائِمُهُمْ یَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً یُقَاتِلُ عَلَی التَّأْوِیلِ کَمَا قَاتَلْتُ عَلَی التَّنْزِیلِ»[1]
نُه نفر از صلب حسین (علیه‌السلام) امامان نیکوکار هستند و نهمی آنان قائم ایشان است که زمین را از عدل و داد پر خواهد کرد، همان‌طور که از جور پر شده باشد و بر تأویل (قرآن) جنگ می‌کند همان‌طور که من بر تنزیل آن جنگ کردم.
در اصطلاح گذشتگان، «تنزیل» بر مورد نزول گفته می‌شود. این مورد می‌تواند یک واقعه خاص باشد که آن واقعه سبب نزول آیه شده است؛ ولی «تأویل» مفهوم عامی است که از آیه برداشت می‌شود و قابل انطباق بر جریانات مشابه است.[2]
تعبیر «جنگ برای تأویل قرآن» در مورد حضرت علی علیه‌السلام نیز آمده است؛ همچنان که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: «أَنَا أُقَاتِلُ عَلَى التَّنْزِیلِ وَ عَلِیٌّ ع یُقَاتِل عَلَى التَّأْوِیل».[3]
همچنان که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله برای اجرای آیات الهی در موارد نزول آن در مقابل دشمنان ایستاد و با آنان مبارزه کرد، حضرت مهدی علیه‌السلام همانند حضرت علی علیه‌السلام، با تأویل‌های نادرستی که از سوی افراد فاقد صلاحیت برای آیات قران ارائه می‌شود مبارزه خواهد کرد.