یادداشت‌های یک طلبه

یادداشت‌های یک طلبه

گاهی مطلبی تأثیرگذار می‌خوانم؛ سخنانی حکیمانه می‌شنوم؛ با نکاتی جالب مواجه می‌شوم.
اینجاست که حیفم می‌آید این مطالب را از دست دهم؛ نمی‌خواهم فراموششان کنم؛ و البته دوست دارم دیگران نیز از این مطالب بهره‌مند شود؛
مخصوصاً اگر این مطالب، کلام‌الله باشند که به عبارت خود قرآن «أحسن الحدیث» است؛
و یا فرمایشات معصومین علیهم‌السلام باشند که خودشان دربارۀ آن فرموده‌اند: «حدیث ما دل‌ها را زنده می‌کند».
این وبلاگ وسیله‌ای است برای این هدف تا چنین مطالبی ثبت‌ و منتشر شوند.

طبقه بندی موضوعی
پیوندها

از حضرت امام رضا علیه‌السلام روایت شده است که درباره حضرت مهدی علیه‌السلام فرمودند:

«ذَاکَ الرَّابِعُ مِنْ وُلْدِی یُغَیِّبُهُ اللَّهُ فِی سِتْرِهِ مَا شَاءَ ثُمَّ یُظْهِرُهُ فَیَمْلَأُ بِهِ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً»[1]

او چهارمین فرزند من است.[2] خدا او را تا زمانی که بخواهد، زیر پرده غیبت مخفی نگه دارد. سپس او را ظاهر کند تا زمین را پر از عدل و داد کند، چنانچه پر از جور و ستم شده است.

 

فراگیری ظلم و ستم در زمان قبل از ظهور، به معنای غالب شدن ظلم ستم است؛ نه اینکه تا قبل از ظهور همۀ مردم ظالم شده و در دنیا اثری از عدل و قسط وجود نخواهد بود؛ چراکه مظاهر عدالت و ظلم ستیزی در زمان غیبت به‌وفور دیده می‌شود. تا زمان ظهور حضرت مهدی علیه‌السلام آنچه در دنیا فراگیر است، ظلم و ستم خواهد بود؛ هرچند درعین‌حال عدل و قسط نیز وجود خواهد داشت. با ظهور آن حضرت جریان غالب بر جهان از ظلم و ستم به عدل و قسط تغییر خواهد یافت و عدالت سراسر جهان را فرا خواهد گرفت.



.[1] کمال‌الدین و تمام النعمة؛ ج‏2؛ ص 376؛ باب 35؛ حدیث 7

.[2] مراد از چهارمین فرزند، نوادۀ آن حضرت بعد از امام جواد و امام هادی و امام حسن عسکری علیهم‌السلام است.