یادداشت‌های یک طلبه

یادداشت‌های یک طلبه

گاهی مطلبی تأثیرگذار می‌خوانم؛ سخنانی حکیمانه می‌شنوم؛ با نکاتی جالب مواجه می‌شوم.
اینجاست که حیفم می‌آید این مطالب را از دست دهم؛ نمی‌خواهم فراموششان کنم؛ و البته دوست دارم دیگران نیز از این مطالب بهره‌مند شود؛
مخصوصاً اگر این مطالب، کلام‌الله باشند که به عبارت خود قرآن «أحسن الحدیث» است؛
و یا فرمایشات معصومین علیهم‌السلام باشند که خودشان دربارۀ آن فرموده‌اند: «حدیث ما دل‌ها را زنده می‌کند».
این وبلاگ وسیله‌ای است برای این هدف تا چنین مطالبی ثبت‌ و منتشر شوند.

طبقه بندی موضوعی
پیوندها

*قُلْ یا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَکُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکُمْ فَمَنِ اهْتَدى‏ فَإِنَّما یَهْتَدی لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما یَضِلُّ عَلَیْها وَ ما أَنَا عَلَیْکُمْ بِوَکیل‏*[1]

(ای پیامبر) بگو: اى مردم، به راستى، حق از سوى پروردگارتان براى شما آمده است؛ پس هرکس هدایت یابد تنها به سود خود هدایت مى‏یابد و هرکس گمراه شود تنها به زیان خود گمراه مى‏شود و من نگهبان شما نیستم.

 

این آیه اتمام‌حجتی است بر مردم و در آن اعلام می‌دارد که راه هدایت بر آن‌ها عرضه شده است؛ پس هرکس در انتخاب آن آزاد است که آن راه را انتخاب کرده و هدایت بیابد و یا از آن اعراض کرده و گمراه شود.[2]

خداوند در این آیه پیامبرش را مأمور می‌کند تا وظیفۀ خود را که رساند پیام الهی و ارشاد و راهنمایی بود به آنان ابلاغ کند و بگوید که بعدازآن تصمیم با خود آنان است که از رسولش اطاعت کرده و هدایت بیابند یا اینکه او را مخالفت کرده و گمراه گردند.

 



.[1] سوره یونس: 10، آیه 108

.[2] المیزان، ج‏10، ص 133