یادداشت‌های یک طلبه

یادداشت‌های یک طلبه

گاهی مطلبی تأثیرگذار می‌خوانم؛ سخنانی حکیمانه می‌شنوم؛ با نکاتی جالب مواجه می‌شوم.
اینجاست که حیفم می‌آید این مطالب را از دست دهم؛ نمی‌خواهم فراموششان کنم؛ و البته دوست دارم دیگران نیز از این مطالب بهره‌مند شود؛
مخصوصاً اگر این مطالب، کلام‌الله باشند که به عبارت خود قرآن «أحسن الحدیث» است؛
و یا فرمایشات معصومین علیهم‌السلام باشند که خودشان دربارۀ آن فرموده‌اند: «حدیث ما دل‌ها را زنده می‌کند».
این وبلاگ وسیله‌ای است برای این هدف تا چنین مطالبی ثبت‌ و منتشر شوند.

طبقه بندی موضوعی
پیوندها


«ابن أبی لیلى» همان قاضی معروف است که نام کاملش عبارت است از «محمد بن عبد الرحمن بن أبی لیلى الأنصاری». او مدتی طولانی از طرف بنی‌امیه و بنی‌العباس بین مسلمانان قضاوت می‌کرد.[1]

 

از نُوحِ بْنِ دَرَّاج روایت شده که از ابن أبی لیلى سؤال کرد:

«أَ کُنْتَ تَارِکاً قَوْلًا قُلْتَهُ أَوْ قَضَاءً قَضَیْتَهُ لِقَوْلِ أَحَدٍ»: آیا امکان دارد از سخنی که گفته ای یا قضاوتی که نموده ای، به خاطر سخن شخصی صرف نظر کنی؟

ابن أبی لیلى جواب داد:

«لَا إِلَّا رَجُلٍ وَاحِدٍ»: نه؛ مگر به واسطۀ سخن یک نفر.

نوح بن دراج پرسید: آن شخص کیست که به خاطر سخن او رأی خودت را تغییر می‌دهی؟

ابن أبی لیلى جواب داد: «جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ علیه السلام»[2]

 

این روایت، حکایت از جایگاه برتر علمی امام صادق علیه‌السلام در نزد موافقین و مخالفین دارد؛ به طوری که حتی قاضیان منسوب از طرف بنی‌امیه و بنی‌العباس هم تحت تأثیر آراء و نظرات آن حضرت قرار گرفته می‌گرفتند.



[1]. معجم‏ رجال ‏الحدیث، ج16، ص 215؛ و همان منبع، ج22، ص 140

[2] تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)؛ ج‏6؛ ص 292