از مادر فاطمه بنت اسد مادر
حضرت علی علیهمالسلام روایت شده:
«لَمَّا أَرَدْتُ أَنْ
أَخْرُجَ هَتَفَ بِی هَاتِفٌ وَ قَالَ یَا فَاطِمَةُ سَمِیِّهِ عَلِیّاً فَهُوَ
عَلِیٌّ وَ اللَّهُ الْعَلِیُّ الْأَعْلَى یَقُولُ اشْتَقَقْتُ اسْمَهُ مِنِ
اسْمِی وَ أَدَّبْتُهُ بِأَدَبِی وَ أَوْقَفْتُهُ عَلَى غَامِضِ عِلْمِی وَ هُوَ
الَّذِی یَکْسِرُ الْأَصْنَامَ فِی بَیْتِی وَ هُوَ الَّذِی یُؤَذِّنُ فَوْقَ
ظَهْرِ بَیْتِی وَ یُقَدِّسُنِی وَ یُمَجِّدُنِی فَطُوبَى لِمَنْ أَحَبَّهُ وَ
أَطَاعَهُ وَ وَیْلٌ لِمَنْ أَبْغَضَهُ»
هنگامى که
خواستم از خانه ى خدا بیرون بیایم گوینده ى غیبى فریاد زد که:
اى فاطمه، نام نوزاد را «على»
بگذار؛ زیرا خداوند علیّ اعلى می فرماید که نام او را از نام خودم مشتق کردم و او
را خودم تربیتش نمودم و بر پیچیدگی های علمى
خود آگاه کردم و او همانست که در خانه ى من بت ها را درهم شکند و بر فراز خانه ى من اذان بگوید و مرا مقدس
دانسته و بزرگ شمارد. خوشا به حال آن کس که على را دوست داشته باشد و از او پیروى
کند و واى بر آن کس
که نسبت به او بغض داشته باشد.
کشف الغمة فی معرفة الأئمة (ط - القدیمة) ؛ ج1 ؛ ص60