در آیه 141 سوره انعام یکی دیگر از نشانه هاى خدا در صحنه ی طبیعت یاد شده است که چگونه از آب و خاک، میوه هاى متنوع و باغ هاى رنگارنگ با درختان برافراشته و غیربرافراشته سر برآورده است. خداوند در این آیه می‌فرماید:
او کسى است که دریا را مسخّر (شما) ساخت تا از آن، گوشت تازه بخورید و زیورى براى زینت دادن خویش از آن استخراج کنید.
(النحل : 14)
آیا ندیدهاى که کشتىها به نعمت خدا در دریا روان مىشوند تا [خدا] برخى از نشانههاى خود را به شما بنمایاند؟!
(لقمان : 31)
اوست آن که ستارگان را براى شما قرار داد تا به وسیله‌ی آن در تاریکىهاى خشکى و دریا هدایت یابید.
(الأنعام : 97)
در روایتى از امیرالمؤمنین علیه‌السلام نقل شده که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله هرگاه براى نماز شب برمى‌خاست نخست مسواک مىکرد و سپس نظرى به آسمان مىافکند و این آیات را زمزمه مىنمود:
خداست که شما را از ضعف آفرید، آنگاه پس از ضعف قوّت بخشید، سپس بعد از قوّت، ناتوانى و پیرى قرار داد (الروم: 54)
در قرآن کریم یازده آیه وجود دارد که همه با تعبیر «مِنْ آیاتِهِ» (یکى از نشانه هاى خدا ...) آغاز مى شود. این آیات نکات جالبى از دلائل توحید و نشانه هاى پروردگار را در نظام عالم هستى بازگو مى نماید...