تشبیه انسان حریص به کرم ابریشم

کرم ابریشم را دیده‌اید؟ زمانی که پیله‌ای را به دور خود می‌تند.

هرچقدر پیله‌ی بیشتری بتند، دیواره‌ی آن ضخیم‌تر شده و خارج شدنش از آن سخت‌تر خواهد شد.

به‌عبارت‌دیگر همین بزرگ شدن پیله برایش مایه هلاکت می‌شود و قبل از اینکه بتواند از پیله خارج‌شده و پروانه شود می‌میرد.

 

در روایت زیبایی امام باقر علیه‌السلام، انسان حریص به کرم ابریشم تشبیه شده است:

«مَثَلُ‏ الْحَرِیصِ‏ عَلَى‏ الدُّنْیَا کَمَثَلِ دُودَةِ الْقَزِّ کُلَّمَا ازْدَادَتْ عَلَى نَفْسِهَا لَفّاً کَانَ أَبْعَدَ لَهَا مِنَ الْخُرُوجِ حَتَّى تَمُوتَ غَمّا»[1]

مثَلِ حریص به دنیا، مثل کرم ابریشم است که هر چه بیشتر دور خود پیله ببافد، خارج شدن از پیله بر او سخت‌تر می‌شود تا آن‌که از غصه می‌میرد.

 

انسان حریص به خاطر ولعی که به جمع‌آوری و بهره بردن از مال دنیا دارد، روزبه‌روز بیشتر به آن‌ها دل می‌بندد؛ و همان اندازه بیشتر از یاد آخرت غافل می‌شود. تا اینکه روزی می‌بیند نه اموالشان او را نجات می‌دهد و نه توشه‌ای برای سعادت آخرتش فراهم کرده است و به خاطر این خسران با ناکامی می‌میرد.

 

---

[1] الکافی (ط - الإسلامیة)؛ ج‏2؛ ص 134