تنها خواستۀ رسول خدا (ص) از مردم در قبال رسالت
یکی از نشانه‌های صدق رسالت حضرت محمد صلی الله علیه و آله از طرف خداوند این بود که آن حضرت چشم‌داشتی نسبت به اجر و مزد از طرف مردم نداشت.
تنها خواستۀ آن حضرت از مردم این بود که به سوی خدا هدایت پیدا کنند.
این مطلب در چند آیه از قرآن کریم بیان شده است:
*قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلاَّ مَنْ شاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلى رَبِّهِ سَبیلاً*[1]
*قُلْ ما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ إِنْ أَجْرِیَ إِلاَّ عَلَى الله وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ شَهیدٌ*[2]
*قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ*[3]
در این آیات رسول خدا صلی‌الله علیه و اله مأمور شده است تا به‌نوعی بهانههاى بهانهجویان پایان مىدهد و روشن مىسازد که من تنها طالب نجات و سعادت شما هستم، نه پاداش مادى از شما مىخواهم نه معنوى، نه تقدیر و نه شکرگزارى، نه مقام و نه حکومت. پاداش من تنها بر خداست و این خود یکى از دلایل صدق پیامبر صلی‌الله علیه و آله است چراکه مدعى دروغین براى مطامعى ادعای خود را مطرح مىکند و طمع هایش از خلال سخنانش به هر صورت آشکار خواهد شد.[4]