معنی فراگیری ظلم و ستم در عصر غیبت امام مهدی صلوات‌الله‌علیه
از حضرت امام حسین علیه‌السلام روایت شده که فرمودند:
«لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا یَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِکَ الْیَوْمَ حَتَّى یَخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِی فَیَمْلَأَهَا عَدْلًا وَ قِسْطاً کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً کَذَلِکَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص یَقُولُ»[1]
اگر از عمر دنیا جز یک روز باقى نمانده باشد، خداوند آن روز را چنان طولانى می‌فرماید تا آنکه مردى از فرزندان من خروج نماید و زمین را پر از عدل و داد کند، همچنان که پر از ظلم و جور شده باشد. از رسول خدا صلّى‌اللَّه‌علیه‌و‌آله نیز شنیدم که چنین فرمود.
فراگیری ظلم و ستم تا قبل از ظهور، به معنای غالب شدن است؛ نه اینکه تا قبل از ظهور همۀ مردم ظالم شده و در دنیا اثری از عدل و قسط نخواهد بود؛ چراکه مظاهر عدالت و ظلم ستیزی در زمان غیبت به‌وفور دیده می‌شود.
در روایات اسلامى سخن از گروهى زبده است که به محض ظهور امام به آن حضرت ملحق مى شوند. همچنین براساس روایات، در مقدمه قیام و ظهور امام یک سلسله قیام‌هاى دیگر از طرف اهل حق صورت مى‌گیرد که آنچه به نام قیام یمانى قبل از ظهور بیان شده نمونه اى از این سلسله قیام‌ها است. بدیهى است که این جریانات ابتدا به ساکن خلق نمى شوند و معلوم مى شود در زمان غیبت در عین اشاعه و رواج ظلم و فساد، زمینه هایى عالى وجود دارد که چنین گروه زبده را پرورش مى دهد.[2]
علاوه‌بر‌این در مقابل ظالم، مظلوم است؛ وقتی که عالم پر از ظلم باشد، یعنی عده ای ظلم می کنند و عده دیگری مظلوم هستند. مظلومین نیز چند دسته اند، عده ای در دین حق بوده و خواهان عدالت هستند و در این راه جهاد می‌نمایند و به همین دلیل هم مورد ظلم واقع می‌شوند؛ و عده‌ای هم مستضعف فکری هستند که دین حق را هم نشناخته‌اند و از سوی دیگر مورد ظلم واقع شده‌اند.
بنابراین معنی فراگیری ظلم و ستم در عصر غیبت این است که تا زمان ظهور حضرت مهدی علیه‌السلام آنچه در دنیا فراگیر است، ظلم و ستم خواهد بود؛ ولی درعین‌حال عدل و قسط نیز وجود خواهد داشت. با ظهور آن حضرت جریان غالب بر جهان از ظلم و ستم به عدل و قسط تغییر خواهد یافت و عدالت سراسر جهان را فرا خواهد گرفت.