معنی صحیح روایت "فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی"
بارها این حدیث معروف را شنیده ایم که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: "فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی".[۱]
شاید شما هم جزو کسانی بودید که با ترجمه سطحی، از کنار این حدیث گذرا عبور نموده و آن را به "فاطمه پاره تن من است" ترجمه کرده اید. در حالی که این ترجمه، برداشت مناسبی از روایت نیست.
هرچند جسم نورانی حضرت صدیق طاهره سلام الله علیها، از وجود رسول خدا صلی الله علیه و آله است ولی از در هیچ جای روایت فوق، واژه "تن" و "پیکر" نیامده که ما روایت را به "فاطمه پاره تن من است" ترجمه کنیم؛ بلکه آنچه در روایت آمده، عبارت "بَضْعَةٌ مِنِّی" است.
"فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی" منی یعنی "فاطمه قسمتی از وجود من است". به قول آیت الله وحید خراسانی:
"بَضْعَةٌ مِنِّی"، نه پاره بدن من، بلکه پاره وجو من است؛ یک قسمت از نیت من است؛ یعنی اگر عقل مرا، علم مرا، حلم مرا، عبادت مرا، بخواهی، باید در فاطمه ببینی. [۲]
پی نوشت:
۱. بحارالانوار، ج۲۸، ص ۴۰
۲. حلقه وصل رسالت و امامت، ص ۳۰۶