تسبیحی که دوست‌داشتنی‌تر از هزار رکعت نماز در هر روز است!
از امام صادق علیه السلام روایت شده که دربارل اهمیت تسبیحات معروف به تسبیحات حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمودند:
«تَسْبِیحُ فَاطِمَةَ ع فِی کُلِّ یَوْمٍ فِی دُبُرِ کُلِّ صَلَاةٍ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ صَلَاةِ أَلْفِ رَکْعَةٍ فِی کُلِّ یَوْمٍ»[1]
تسبیح حضرت فاطمه سلام اللَّه علیها هر روز پس از هر نماز، در نزد من دوست‌داشتنی‌تر از هزار رکعت نماز در هر روز است.
شاید این حدیث را بارها شنیده‌ایم ولی کمتر دربارۀ آن فکر کرده‌ایم.
این چه اذکاری است که مداومت بر آن بالاتر از هزار رکعت نماز در هر روز است!
دوست‌داشتنی‌تر از نمازی است که «وسیلۀ تقرب هر شخص پرهیزگار به خداوند عزوجل است».[2]
آن هم چه نمازی؟! نمازی که نماز امام صادق علیه‌السلام است![3] نمازی که سورۀ فاتحة الکتاب را در خود جای داده است! همان سوره‌ای که «اسم اعظم خداوند در آن نهاده شده است»[4]!
آری؛ اهمیت تسبیح حضرت فاطمه سلام اللَّه علیها هر روز پس از هر نماز آنقدر وافر است که در نزد امام صادق علیه‌السلام دوست‌داشتنی‌تر از هزار رکعت نماز در هر روز است.