دستورالعمل آیت‌الله بهجت به کسانی که قصد خودسازی دارند
کم نیستند کسانی که تشنۀ معارف الهی هستند و قصد طی طریق سلوک و خودسازی را دارند، ولی به دلیل نداشتن استاد اخلاق و تربیت و یا عدم دسترسی به استاد، از کسب بعضی معارف والای الهی محروم مانده‌اند.
بهترین راه برای چنین افرادی، همان راهی است که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بیان کردند.
از آن حضرت روایت شده که فرمودند:
«مَنْ عَمِلَ بِمَا یَعْلَمُ وَرَّثَهُ اللَّهُ عِلْمَ مَا لَمْ یَعْلَم»[1]
کسى که به آنچه علم به آن دارد عمل کند، خداوند متعال او را به آنچه علم ندارد عالم مىکند.
مرحوم آیت‌الله بهجت نیز ضمن بیان این حدیث نورانی می‌فرماید:
آقایانی که طالب مواعظ هستند، از ایشان سؤال می‌شود: آیا به مواعظی که تا حال شنیده‌اید، عمل کرده‌اید، یا نه؟ آیا می‌دانید که: «هر که عمل کرد به معلوماتِ خودش، خداوند مجهولات او را معلوم می‌فرماید»؟ آیا اگر عمل به معلومات ـ اختیاراً ـ ننماید، شایسته است توقعِ زیادتی معلومات؟ آیا باید دعوتِ به حق، از طریق لسان باشد؟ آیا نفرموده: «با اعمالِ خودتان، دعوت به حق بنمایید»؟ آیا طریق تعلیم را باید یاد بدهیم، یا آنکه یاد بگیریم؟
آیا جواب این سئوال‌ها از قرآن کریم «وَ الَّذِینَ جاهَدُوا فِینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا» (حتماً آنان را که در به‌سوی ما تلاش و مجاهدت کنند، به راه‌های خود هدایت می‌کنیم) و از کلام معصوم «مَنْ عَمِلَ بِمَا یَعْلَمُ وَرَّثَهُ اللَّهُ عِلْمَ مَا لَمْ یَعْلَمْ» (کسی که به دانسته خود عمل کند، خداوند علم به آنچه را که نمی‌داند، به او خواهد داد) و «مَنْ عَمِلَ بِمَا عَلِمَ کُفِیَ مَا لَمْ یَعْلَمْ» (امام صادق علیه‌السلام فرمودند: کسی که به دانسته خود عمل کند، بس است او را از آنچه که نمی‌داند) [روشن نمی‌شود؟]
خداوند توفیق مرحمت فرماید که آنچه را می‌دانیم، زیر پا نگذاریم و در آنچه نمی‌دانیم، توقف و احتیاط نماییم تا معلوم شود. نباشیم از آنها که گفته‌اند: «پی مصلحت مجلس آراستند؛ نشستند و گفتند و برخاستند».[2]