شب بندگی
در ایام عمر انسان اوقاتیست که نسیم رحمت الهی در آن لحظات به صورت گسترده در حال وزیدن است.
و چه زیبا فرمود رسول خدا صلی الله علیه و آله:
«إن لربکم فی أیام دهرکم نفحات ألا فتعرضوا لها»[1]
براى پروردگار شما در دوران عمرتان نسیم هاى رحمتى است؛ به وش باشید و خود را در معرض آنها قرار دهید.
یکی از این اوقات که آغوش رحمت الهی در آن لحظات بیش از دیگر آنات به روی بیداردلان گسترده می شود، شب جمعه است.
از امام رضا علیه السلام روایت شده که رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله فرمودند:
إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یُنْزِلُ مَلَکاً إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْیَا کُلَّ لَیْلَةٍ فِی الثُّلُثِ الْأَخِیرِ وَ لَیْلَةَ الْجُمُعَةِ فِی أَوَّلِ اللَّیْلِ فَیَأْمُرُهُ فَیُنَادِی هَلْ مِنْ سَائِلٍ فَأُعْطِیَهُ هَلْ مِنْ تَائِبٍ فَأَتُوبَ عَلَیْهِ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَأَغْفِرَ لَهُ؟ یَا طَالِبَ الْخَیْرِ أَقْبِلْ وَ یَا طَالِبَ الشَّرِّ أَقْصِرْ فَلَا یَزَالُ یُنَادِی بِهَذَا حَتَّى یَطْلُعَ الْفَجْرُ فَإِذَا طَلَعَ الْفَجْرُ عَادَ إِلَى مَحَلِّهِ مِنْ مَلَکُوتِ السَّمَاءِ[2]
همانا خداوند تبارک و تعالى در ثلث آخر هر شب و از اوّل هر شب جمعه فرشتهاى را به آسمان اول فرو میفرستد و او را مأمور مىسازد تا ندا دهد:
آیا کسى هست که خواهشى داشته باشد تا به او اعطا کنم؟
آیا کسى هست که توبه کند تا توبه او را بپذیرم؟
آیا کسى هست که درخواست آمرزش و مغفرت نماید تا او را ببخشم و از گناهانش درگذرم؟
اى آنکه خواهان خیر و در جستجوى نیکیها هستى، روى بسوى ما بیاور؛
و اى کسى که از پى نابکارى و شرّ میروى، از آن دست بدار.
و این ندا همچنان تکرار مىشود تا هنگامى که صبح بردمد، و چون صبح سر زد آن فرشته بجایگاه خود در ملکوت آسمان بازمىگردد.
خوشا به حالا آنان که این دعوت پروردگار را لبیک میگویند و با توبه و انابه، قدم در راه بندگی گذاشته و مهمان خوان رحمت بیکران الهی میشوند.