زیارت‌نامه‌ای با حال و هوای روضه

باوجود حقوق بی‌شماری که اهل‌بیت رسول خدا صلی‌الله علیه وآله بر گردن انسان‌ها دارند و باوجود سفارش‌های متعددی که درباره محبت، مودت و ولایت ایشان از طرف خداوند و رسولش صادرشده است، این حضرات هدف شدیدترین و سخت‌ترین ستم‌ها و شکنجه‌ها گردیدند.

 

یکی از این حضرات که سال‌ها از طرف طواغیت و ظالمین محاصره‌شده و در زندان‌ها مورد شکنجه قرار گرفت، حضرت ابوالحسن امام موسی بن جعفر علیهماالسلام بودند.

در فرازهایی از زیارت‌نامه آن امام همام به بخش‌هایی از این ظلم‌ها و شکنجه‌ها اشاره‌شده است. در آنجا که عرضه می‌داریم:

 

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ صَلِّ عَلَى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَصِیِّ الْأَبْرَارِ وَ إِمَامِ الْأَخْیَارِ وَ عَیْبَةِ الْأَنْوَارِ وَ وَارِثِ السَّکِینَةِ وَ الْوَقَارِ وَ الْحِکَمِ وَ الْآثَارِ الَّذِی کَانَ یُحْیِی اللَّیْلَ بِالسَّهَرِ إِلَى السَّحَرِ بِمُوَاصَلَةِ الِاسْتِغْفَارِ حَلِیفِ السَّجْدَةِ الطَّوِیلَةِ وَ الدُّمُوعِ الْغَزِیرَةِ وَ الْمُنَاجَاةِ الْکَثِیرَةِ وَ الضَّرَاعَاتِ الْمُتَّصِلَةِ الْجَمِیلَةِ وَ مَقَرِّ النُّهَى وَ الْعَدْلِ وَ الْخَیْرِ وَ الْفَضْلِ وَ النَّدَى وَ الْبَذْلِ وَ مَأْلَفِ الْبَلْوَى وَ الصَّبْرِ وَ الْمُضْطَهَدِ بِالظُّلْمِ وَ الْمَقْبُورِ بِالْجَوْرِ وَ الْمُعَذَّبِ فِی قَعْرِ السُّجُونِ وَ ظُلَمِ الْمَطَامِیرِ ذِی السَّاقِ الْمَرْضُوضِ بِحَلَقِ الْقُیُودِ وَ الْجَنَازَةِ الْمُنَادَى عَلَیْهَا بِذُلِّ الِاسْتِخْفَافِ وَ الْوَارِدِ عَلَى جَدِّهِ الْمُصْطَفَى وَ أَبِیهِ الْمُرْتَضَى وَ أُمِّهِ سَیِّدَةِ النِّسَاءِ بِإِرْثٍ مَغْصُوبٍ وَ وَلَاءٍ مَسْلُوبٍ وَ أَمْرٍ مَغْلُوبٍ وَ دَمٍ مَطْلُوبٍ وَ سَمٍّ مَشْرُوبٍ.

(بحار الأنوار، ج‏99، ص: 17)

پروردگارا درود فرست بر محمد و اهل‌بیتش

و درود فرست بر موسى بن جعفر (علیه‌السلام) جانشین نیکان و پیشواى نیکوکاران عالم و معدن انوار و وارث آرامش و متانت و حکمت‌ها و آثار (گذشتگان)

آن بزرگوارى که شب‌ها تا سحر به شب‌زنده‌داری بیدار بود و پیوسته استغفار می‌کرد؛ مأنوس بود با سجده طولانى و اشک‌های روان و مناجات فراوان و ناله‌های پیوسته و زیبا

کسی که جایگاه خرد و عدالت و نیکی و احسان و سخاوت و بخشش بود

همان امامی که همدم با گرفتاری و صبر بود و به ستم گرفتار شد و با جور مدفون گردید

کسی که در سیاه‌چال‌ها و زندان‌های تاریک شکنجه می‌شد

کسی که پاهاى مبارکش در حلقه‏ هاى زنجیر مجروح گردید

و کسی که هنگام شهادتش با خواری و سبک شماری بر جنازه مبارکش ندا داده شد

و آن‌کسی که بر جدش محمد مصطفى (صلی‌الله علیه وآله) و پدرش علی مرتضى (علیه‌السلام) و مادرش سرور بانوان (سلام‌الله علیها) داخل شد، درحالی‌که ارثش غصب شده و خلافت از او سلب شده و فرمانش بر زمین‌مانده و خونش طلب شده بود؛

و درحالی‌که به او سمّ نوشاندند.