ماجرای گفتگوی شیر با امام موسی بن جعفر علیه‌السلام

مرحوم شیخ مفید در کتاب شریف «الارشاد» حکایتی شنیدنی را دربارۀ کرامات حضرت موسی بن جعفر علیه‌السلام نقل کرده است و آن عبارت است از اینکه:

 

على بن حمزه بطائنى می‌گوید: روزى حضرت موسى بن جعفر علیه‌السلام از مدینه به‌سوی مزرعه که در بیرون مدینه داشت می‌رفت و من نیز همراهش بودم. آن حضرت سوار قاطری بود و من نیز بر الاغى که داشتم سوار بودم.

مقدارى از راه که رفتیم شیرى سر راه ما آمد. من از ترس عقب کشیدم و آن جناب بدون واهمه جلو رفت. در این هنگام دیدم که شیر در برابر آن حضرت زبونى کرده و همهمه می‌کند.

حضرت ایستادند مانند کسى که به صدای شیر گوش می‌دهد.

شیر جلو آمد و دست خود را بر کپل قاطر نهاد.

از این منظره ترس زیادى مرا گرفت؛

آنگاه دیدم شیر به کنارى رفت و حضرت رو به‌جانب قبله کرده شروع به دعا کرد و لبانش را به سخنی ‏جنبانید که من نمى‏فهمیدم. سپس با دست خود اشاره به شیر کرد که برو.

شیر همهمۀ طولانی کرد و حضرت می‌گفت: «آمین، آمین».

سپس شیر رفت تا ازنظر ما پنهان شد و موسى بن جعفر علیه‌السلام به راه خود ادامه داد و من نیز به دنبال آن حضرت روان شدم.

 

همین‌که ازآنجا دور شدیم نزدیک حضرت رفته و عرض کردم: قربانت گردم! جریان این شیر چه بود؟ به خدا که من از آن شیر بر تو ترسیدم و از طرز برخوردش با شما در شگفت شدم؟

حضرت فرمود:

«إِنَّهُ خَرَجَ إِلَیَّ یَشْکُو عُسْرَ الْوِلَادَةِ عَلَى لُبُوءَتِهِ‏ وَ سَأَلَنِی أَنْ أَسْأَلَ اللَّهَ أَنْ یُفَرِّجَ عَنْهَا فَفَعَلْتُ ذَلِکَ وَ أُلْقِیَ فِی رُوعِی‏ أَنَّهَا تَلِدُ ذَکَراً لَهُ فَخَبَّرْتُهُ بِذَلِکَ فَقَالَ لِیَ امْضِ فِی حِفْظِ اللَّهِ فَلَا سَلَّطَ اللَّهُ عَلَیْکَ وَ لَا عَلَى ذُرِّیَّتِکَ وَ لَا عَلَى أَحَدٍ مِنْ شِیعَتِکَ شَیْئاً مِنَ السِّبَاعِ فَقُلْتُ آمِینَ‏»

شیر پیش من آمده بود و از دشوار زائیدن جفتش به من شکوه کرد و از من خواست از خدا بخواهم او را آسوده کند. من این کار را کردم و به دلم افتاد که آن شیر ماده (جفت این شیر) بچه نرى می‌زاید؛ و من این جریان را نیز به او خبر دادم. پس آن شیر به من گفت: «برو در پناه خدا امیدوارم خدا هیچ‌یک از درندگان را بر تو و بر فرزندان و ذریه تو و بر شیعیانت مسلط نگرداند». من نیز گفتم: «آمین».

 

منبع: الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد؛ ج‏2؛ ص 229