تنوع‌طلبیِ مذموم
درسی از صفحه نهم قرآن کریم
شاید تنوع‌طلبی به‌خودی‌خود چیز بدی نباشد؛ ولی اگر این تنوع‌طلبی از روی ناسپاسی باشد و باعث شود که انسان نعمت‌هایی که از آن برخوردار است را کم‌ارزش ببیند، خصلتی زشت برای انسان محسوب می‌شود.
این نوع تنوع‌طلبی همان صفت زشتی بود که بنی‌اسرائیل دچار آن شدند و آن را بهانه‌ای برای نافرمانی از حضرت موسی علیه‌السلام قرار دادند.
بنىاسرائیل که به لطف الهى، توسط موسى علیه‌السلام از چنگال فرعون مصر نجات یافتند و نعمتهاى فراوانى به آنان داده شد، ولى آنان به‌جای سپاسگزارى، بهانهتراشى کردند و راه تجاوزگرى و نافرمانى را در پیش گرفتند و به خاطر همین صفات و کارهاى زشت، ذلیل و گرفتار خشم خدا شدند:[1]
وَ إِذْ قُلْتُمْ یا مُوسى لَنْ نَصْبِرَ عَلى طَعامٍ واحِدٍ فَادْعُ لَنا رَبَّکَ یُخْرِجْ لَنا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ مِنْ بَقْلِها وَ قِثَّائِها وَ فُومِها وَ عَدَسِها وَ بَصَلِها قالَ أَ تَسْتَبْدِلُونَ الَّذی هُوَ أَدْنى بِالَّذی هُوَ خَیْرٌ اهْبِطُوا مِصْراً فَإِنَّ لَکُمْ ما سَأَلْتُمْ وَ ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ وَ الْمَسْکَنَةُ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ کانُوا یَکْفُرُونَ بِآیاتِ اللَّهِ وَ یَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ الْحَقِّ ذلِکَ بِما عَصَوْا وَ کانُوا یَعْتَدُونَ[2]
و (نیز به خاطر بیاورید) زمانى را که گفتید: «اى موسى! هرگز حاضر نیستیم به یک نوع غذا اکتفا کنیم! از خداى خود بخواه که از آنچه زمین مىرویاند، از سبزی‌ها و خیار و سیر و عدس و پیازش، براى ما فراهم سازد.» موسى گفت: «آیا غذاى پستتر را به‌جای غذاى بهتر انتخاب مىکنید؟! (اکنون‌که چنین است، بکوشید از این بیابان) در شهرى فرود آیید؛ زیرا هر چه خواستید، در آنجا براى شما هست.» و (مهر) ذلت و نیاز، بر پیشانى آن‌ها زده شد؛ و باز گرفتار خشم خدایى شدند؛ چراکه آنان نسبت به آیات الهى، کفر مىورزیدند؛ و پیامبران را به‌ناحق مىکشتند. این‌ها به خاطر آن بود که گناهکار و متجاوز بودند.