عاملى براى تشویق به انفاق
درسی از صفحه چهل و دوم قرآن کریم
خداوند در قرآن کریم می‌فرماید:
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لا بَیْعٌ فِیهِ وَ لا خُلَّةٌ وَ لا شَفاعَة (بقره، آیه 254)
اى کسانى که ایمان آورده اید، از آنچه به شما عطا کرده ایم انفاق کنید، پیش از آن‌که روزى بیاید که در آن نه دادوستدی هست و نه رفاقتى و نه شفاعتى.
بعضی از نکاتی که از این آیه مبارکه استنباط می‌شود:
1. از تعبیر به «مما» در «أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناکُمْ» (از آنچه به شما روزى داده ایم انفاق کنید) استفاده مى شود که انفاق واجب همیشه بخشى از مال را در برمی‌گیرد نه همه آن را.[1]
2. اگرچه عبارت «مِمَّا رَزَقْناکُمْ» (از آنچه به شما روزى داده ایم) مفهوم وسیعى دارد که هم انفاق‌های مالى واجب و مستحب را شامل مىشود و هم انفاق‌های معنوى مانند علم و دانش و امور دیگر، ولى با توجه به تهدیدى که در ذیل آیه آمده، بعید نیست منظور، انفاق واجب یعنى زکات و مانند آن باشد؛ به‌علاوه، انفاق واجب است که بنیه بیت‌المال و حکومت را تقویت مى کند.[2]
3. یاد معاد، عاملى براى تشویق به انفاق است (انفاق کنید، پیش از آن‌که روزى بیاید که ...).[3]
4. اموال دنیا را توشه ى آخرت نمایید. انفاق امروز وسیله ى برداشت در قیامت و جلب محبت خداست. اگر امروز انفاق و بخششى صورت نگیرد، در آن روز هم از محبت، دوستى و شفاعت خبرى نخواهد بود.[4]
[1] تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج2، ص 257
[2] تفسیر نمونه، ج2، ص 257
[3] تفسیر نور، محسن قرائتی، ج1، ص 397
[4] تفسیر قرآن مهر، رضایى اصفهانى، ج2، ص 265 و 266