دو وعده‌ای که در هنگام انفاق سراغ انسان می‌آیند
درسی از صفحه چهل و پنجم قرآن کریم
انسان وقتی می‌خواهد انفاق کند، دو وعده سراغ او می‌آیند:
وعده‌ای از جانب شیطان؛ و وعده‌ای از جانب خداوند متعال.
وعده‌ای که شیطان می‌دهد، وعدۀ فقر است (الشَّیْطانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ)[1]
ولی وعده‌ای که خدا می‌دهد، وعدۀ آمرزش و وعدۀ وسعت رزق است (وَ اللَّهُ یَعِدُکُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلاً)[2]
شیطان به انسان چنین القاء می‌کند که از مالی که به زحمت به دست آورده‌ای حراست کن؛ نکند با انفاق و صدقه به دیگران آن را از دست بدهی و خودت محتاج بمانی!
ولی وعده‌ای که خدا به انسان می‌دهد، وعدۀ وسعت مال است؛ وعدۀ توسعه و برکتی که در اثر این انفاق برایش روزی می‌شود.
حال تو خود انتخاب کن که تسلیم کدام وعده می‌شوی؟ وعدۀ شیطانی که قسم به گمراه کردن انسان خورده است؟! یا وعدۀ خداوندی هیچ‌گاه از وعدۀ خود تخلف نمی‌کند؟
سلام.احسنت