یکی از نقشه‌های دشمنان برای ضربه زدن به اعتقادات اسلامی مسلمانان
درسی از صفحه پنجاه و نهم قرآن کریم
حکایت شده که دوازده نفر از دانشمندان یهود تصمیم گرفتند صبحگاهان نزد حضرت محمد صلى الله علیه و آله بیایند و اظهار ایمان کنند، ولى در آخر روز از اسلام برگردند و بگویند ما محمد را دیدیم ولى سخنان او با آنچه در تورات و انجیل آمده است مطابقت ندارد.[1]
قرآن کریم این ماجرا را چنین حکایت می‌کند که:
گروهى از اهل کتاب گفتند: (بروید و ظاهراً) به آنچه بر مؤمنان نازل شده در آغاز روز ایمان بیاورید و در پایان روز کافر شوید (و کفر خود را آشکار سازید) شاید آن‌ها (مؤمنان) نیز متزلزل شده، بازگردند
(وَ قالَتْ طائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ آمِنُوا بِالَّذِی أُنْزِلَ عَلَى الَّذِینَ آمَنُوا وَجْهَ النَّهارِ وَ اکْفُرُوا آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ).
آنان با این نقشه ى ماهرانه مى خواستند به مردم عادى اینگونه وانمود کنند که اگر اسلام مکتب خوبى بود و مورد تأیید ادیان سابق بود، اهل علم و کتاب از آن دست برنمى داشتند؛ و بدین‌وسیله در تازه مسلمانان تزلزل و تردید ایجاد کنند و سایر یهودیان را از مسلمان شدن بازدارند.[2]
آیه ى فوق حکایت از یکی از نقشه‌های شوم دشمنان اسلام برای ضربه زدن به معتقدات اسلامی مسلمانان و متزلزل ساختن ایمان آنان دارد و آن نقشه شوم عبارت است از القاء کردن این مطلب که اعتقاداتی که مسلمانان آن‌ها را به‌عنوان باورهای مُسلَّم قبول دارند، چندان هم غیرقابل‌انکار نیست.
دشمنان اسلام بر اساس هدف فوق عده‌ای از منافقین را اجیر می‌کنند تا ابتدا در قالب یک مسلمان خود را معتقد به باورهای مسلمانان معرفی نمایند، سپس با انکار کردن این اعتقادات به مسلمانان چنین القاء می‌کنند که این باورها با عقل جور درنمی‌آید و قابل‌قبول نیست. بدین‌وسیله مؤمنین ضعیف‌النفس را نسبت به اعتقاداتشان سست کرده و موجبات ارتداد آنان و سست شدن باورهای اعتقادی در جامعه را فراهم می‌نمایند.
نکته: ازاینجا می‌توان متوجه شد که چرا از اسلام نسبت به اعلام علنی ارتداد و همچنین شکستن علنی احکام الهی این‌قدر سخت‌گیری نشان داده است.
وقتی فردی به‌صورت آشکارا اظهار می‌کند که از دین برگشته است، در حقیقت این مطلب که می‌شود به هر بهانه‌ای از دین و اعتقادات دست برداشت را عادی جلوه می‌دهد و وقتی کسی مثلاً به‌صورت علنی روزه‌خواری می‌کند افراد دیگری هم با دیدن روزه‌خواری او جرئت به روزه‌خواری علنی پیدا می‌کنند و وقتی چنین شد، مسلمانان ضعیف الایمانی که به زحمت زیر بار تکلیف روزه گرفتن رفته‌اند، تشویق شده و مقررات الهی را زیر پا می‌گذارند. در اثر این بی‌مبالاتی‌ها جامعه رفته‌رفته به‌سوی جامعه‌ای سوق پیدا می‌کند که مظاهر اسلامی در آن کمرنگ می‌شوند و معروف‌ها جای خود را به منکرات خواهند داد.