دستورالعمل قرآن برای طلب آمرزش از پروردگار
درسی از صفحه صد و سیزدهم قرآن کریم
«وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسیلَةَ»[1]
(ای کسانی که ایمان آورده‌اید) وسیله اى براى تقرب به خداوند بجوئید.
این دستور قرآن است به اهل ایمان تا برای نزدیک شدن به خداوند به‌وسیله‌ای تمسک بجویند.
وسیله در آیه فوق معنى بسیار وسیعى دارد و هر کار و هر چیزى را که باعث نزدیک شدن به پیشگاه مقدس پروردگار مىشود شامل مىگردد که مهم‌ترین آن‌ها ایمان به خدا و پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و جهاد و عبادات همچون نماز و زکات و روزه و زیارت خانه خدا و همچنین صله رحم و انفاق در راه خدا اعم از انفاق‌های پنهانى و آشکار و همچنین هر کار نیک و خیر مى باشد.[2]
توسل نیز چیزی غیر از تمسک به‌وسیله برای تقرب به پروردگار یکتا نیست. همان وسایلی که به خاطر آبروی و مقام عظیمی که در نزد پروردگار دارند، باعث شفاعت پیروانشان در نزد یکتای بی‌همتا می‌شوند.
همان کاری که فرزندان خطاکار حضرت یعقوب علیه‌السلام در واسطه قرار دادن آن پیامبر برای آمرزش گناهانشان انجام دادند و آن حضرت نیز تقاضای آنان را قبول کرد:
«قالُوا یا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا إِنَّا کُنَّا خاطِئینَ»[3]
و همان راه‌کاری که خداوند در قرآن کریم به معصیت کنندگان از فرمان خداوند برای قبول شدن توبه‌شان ارائه کرده است:
«وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحیماً»[4]
اگر این مخالفان، هنگامی‌که به خود ستم مىکردند (و فرمان‌های خدا را زیر پا مى گذاردند) به نزد تو مىآمدند و از خدا طلب آمرزش مىکردند و پیامبر هم براى آن‌ها استغفار مىکرد، خدا را توبه پذیر و مهربان مىیافتند.