نعمت‌ها و رفاهی که قوم «عاد» به خاطر نافرمانی از دست دادند

درسی از صفحه صد و شصت قرآن کریم 

خداوند نعمت‌ها و رفاهی که قوم «عاد» در آن بودند را چنین توصیف می‌کند که:

«وَ اذْکُرُوا إِذْ جَعَلَکُمْ خُلَفاءَ مِنْ بَعْدِ عادٍ وَ بَوَّأَکُمْ فِی الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِنْ سُهُولِها قُصُوراً وَ تَنْحِتُونَ الْجِبالَ بُیُوتاً فَاذْکُرُوا آلاءَ اللَّهِ وَ لا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِین»[1]

و به خاطر آورید هنگامی‌که (خدا) شما را پس از (قوم) عاد جانشینان (آنان) قرار داد و شما را در زمین مستقر ساخت، که در دشت هایش، قصرها مى‏گزینید و از کوه‏ها خانه هایى مى‏تراشیدید؛ بنابراین نعمت‏هاى خدا را به یاد داشته باشید؛ و در زمین تبهکارانه فساد مکنید.

 

از این تعبیر چنین به نظر مى‏رسد که آن‌ها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى‏دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت‌های وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى‏پرداختند و به همین جهت خانه‏هاى مرفه و زیبایى در دشت داشتند و به هنگام فرارسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره‏ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث برکنار بود آسوده‌خاطر زندگى مى‏کردند.[2]

 

نکته‌ی مهم این است که قوم عاد باوجود بهره‌مندی از این‌همه امکانات، ازآنجاکه مرتکب نافرمانی و طغیان و معصیت شدند، دچار عذاب سخت الهی گشتند.

بنابراین اقوام هرچقدر هم قدرت و ثروت داشته باشند، نباید به این قدرت و ثروتشان اعتماد کرده و خدا را نافرمانی نمایند؛ چراکه عذاب و قدرت الهی مافوق قدرت آن‌ها است و خدا اگر بخواهد قدرتمندترین اقوام را هم عذاب خواهد کرد.

---

[1] سوره اعراف، آیه 74

[2] تفسیر نمونه، ج‏6، ص 237