آمادگی برای مرگ در قرآن کریم
درسی از صفحه پانزده قرآن کریم
خداوند در قرآن کریم در پاسخ به ادعای بی‌اساس یهودیان[1] که می‌گفتند «سعادت اخروی فقط متعلق به یهودیان است» به پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله می‌فرماید:
«قُلْ إِنْ کانَتْ لَکُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِنْدَ الله خالِصَةً مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ»[2]
(اگر راست میگویید که شما در آخرت سعادت خواهید یافت، پس آرزوی مرگ کنید تا به آن سعادت زندگی پس از مرگ نائل شوید).
ولی آنها مىدانستند که مرتکب چه گناهانی شده‌اند و لذا می‌دانستند که سراى آخرت براى آنها سراى عذاب و شکنجه و رسوایى است و به همین دلیل هیچ‌گاه آرزوی مرگ نمی‌کردند. به همین خاطر خداوند می‌فرماید:
«وَ لَنْ یَتَمَنَّوْهُ أَبَداً بِما قَدَّمَتْ أَیْدیهِمْ وَ الله عَلیمٌ بِالظَّالِمینَ»[3]
(آنها به خاطر گناهانی که از پیش فرستاده‌اند هرگز آرزوی مرگ نمی‌کنند و خداوند از احوال ظالمان آگاه است).
سپس شاهد بی‌اساس بودن این ادعای یهودیان را حرص شدید آنان به دنیای مادی معرفی کرده و می‌فرماید:
«یَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ یُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ»[4]
(آنچنان علاقه به دنیا دارند که هر یک از آنها دوست دارد هزار سال عمر کند).
برخی از درس‌هایی که از این آیات استفاده می‌شود عبارتند از:
1. یکی از نشانه‌های ایمان واقعى و صادقانه، آمادگی برای مرگ است.
2. اولیاى خدا، نه تنها از مرگ نمىترسند، بلکه اشتیاق به مرگ نیز دارند. همان گونه که امام على علیه السلام مىفرماید: «واللَّه لابن ابىطالب آنس بالموت من الطفل بثدى امّه»[5] به خدا سوگند علاقه فرزند ابوطالب به مرگ، از علاقه طفل شیرخوار به سینه مادرش بیشتر است.
3. ترس از مرگ، در واقع ترس از کیفر کارهاى خودماست.
4. دلبستن به دنیای مادی مانع از این می‌شود که انسان مرگ را دوست داشته باشد.[6]