یادداشت‌های یک طلبه

یادداشت‌های یک طلبه

گاهی مطلبی تأثیرگذار می‌خوانم؛ سخنانی حکیمانه می‌شنوم؛ با نکاتی جالب مواجه می‌شوم.
اینجاست که حیفم می‌آید این مطالب را از دست دهم؛ نمی‌خواهم فراموششان کنم؛ و البته دوست دارم دیگران نیز از این مطالب بهره‌مند شود؛
مخصوصاً اگر این مطالب، کلام‌الله باشند که به عبارت خود قرآن «أحسن الحدیث» است؛
و یا فرمایشات معصومین علیهم‌السلام باشند که خودشان دربارۀ آن فرموده‌اند: «حدیث ما دل‌ها را زنده می‌کند».
این وبلاگ وسیله‌ای است برای این هدف تا چنین مطالبی ثبت‌ و منتشر شوند.

طبقه بندی موضوعی
پیوندها

آثار انفاق در قرآن کریم

جمعه, ۱۱ فروردين ۱۴۰۲، ۱۱:۴۸ ب.ظ

انفاق در لغت به معناى اخراج مال از ملک[1] و در اصطلاح قرآن، اعمّ از مال و غیر مال و از واجب و غیر واجب است.[2] برخی از آثار انفاق در قرآن کریم عبارتند از:

1.       انفاق، زمینه ‏ساز تسهیل امور دنیوى و اخروى

«فَأَمَّا مَنْ أَعْطى‏ وَ اتَّقى‏ ...‏ فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْرى»[3] (امّا آنکه [حقّ خدا را] داد و پروا داشت و [پاداش‏] نیکوتر را تصدیق کرد، بزودى راهِ آسانى پیش پاى او خواهیم گذاشت‏).

2.      انفاق، موجب بخشش گناهان

«إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً یُضاعِفْهُ لَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ...»[4] (اگر خدا را وامى نیکو دهید، آن را براى شما دو چندان مى‏گرداند و بر شما مى‏بخشاید‏).

3.      انفاق ‏کننده در راه خدا، بهره ‏مند از سود و پاداش کامل انفاق بى‏ هیچ ستم

«وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ فَلِأَنْفُسِکُمْ وَ ما تُنْفِقُونَ إِلاَّ ابْتِغاءَ وَجْهِ اللَّهِ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَ أَنْتُمْ لا تُظْلَمُونَ»[5] (هر مالى که انفاق کنید، به سود خود شماست و[لى‏] جز براى طلب خشنودىِ خدا انفاق مکنید و هر مالى را که انفاق کنید [پاداشِ آن‏] به طور کامل به شما داده خواهد شد و ستمى بر شما نخواهد رفت).

4.      جبران و جایگزینى مال انفاق شده از سوى خداوند

«... وَ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَیْ‏ءٍ فَهُوَ یُخْلِفُهُ وَ هُوَ خَیْرُ الرَّازِقین‏»[6] (بگو: «در حقیقت، پروردگار من است که روزى را براى هر کس از بندگانش که بخواهد گشاده یا براى او تنگ مى‏گرداند؛ و هر چه را انفاق کردید عوضش را او مى‏دهد؛ و او بهترین روزى دهندگان است»).

5.      انفاق در راه خدا، موجب برکت در مال و رشد تکاملى انسان

«مَنْ ذَا الَّذی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَیُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً کَثیرَةً وَ اللَّهُ یَقْبِضُ وَ یَبْصُطُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُون‏»[7] (کیست آن کس که به [بندگانِ‏] خدا وام نیکویى دهد تا [خدا] آن را براى او چند برابر بیفزاید؟ و خداست که [در معیشت بندگان‏] تنگى و گشایش پدید مى‏ آورد؛ و به سوى او بازگردانده مى‏شوید).

«مَثَلُ الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فی‏ کُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ»[8] (مَثَل [صدقاتِ‏] کسانى که اموالِ خود را در راه خدا انفاق مى‏کنند همانند دانه ‏اى است که هفت خوشه برویاند که در هر خوشه ‏اى صد دانه باشد؛ و خداوند براى هر کس که بخواهد [آن را] چند برابر مى‏کند و خداوند گشایش گر داناست).

«وَ مَثَلُ الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ تَثْبیتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ کَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصابَها وابِلٌ فَآتَتْ أُکُلَها ضِعْفَیْنِ فَإِنْ لَمْ یُصِبْها وابِلٌ فَطَلٌّ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصیر»[9] (و مَثَل [صدقات‏] کسانى که اموال خویش را براى طلب خشنودى خدا و استوارى روحشان انفاق مى‏کنند، همچون مَثَلِ باغى است که بر فراز پشته ‏اى قرار دارد [که اگر] رگبارى بر آن برسد، دو چندان محصول برآورد و اگر رگبارى هم بر آن نرسد، بارانِ ریزى [براى آن بس است‏] و خداوند به آنچه انجام مى‏دهید بیناست).

6.      تزکیه روح و روان و رسیدن به مقام پرهیزکارترین افراد از آثار انفاق خالصانه

«... الْأَتْقَى الَّذی یُؤْتی‏ مالَهُ یَتَزَکَّى»[10] (و پاک‏رفتارتر[ین مردم‏] ... همان که مالِ خود را مى‏دهد [تا] پاک شود).

7.      انفاق در راه خدا موجب برخوردارى از تجارت زوال‏ ناپذیر

«إِنَّ الَّذینَ یَتْلُونَ کِتابَ اللَّهِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِیَةً یَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ»[11] (در حقیقت، کسانى که کتاب خدا را مى‏خوانند و نماز برپا مى‏دارند و از آنچه بدیشان روزى داده‏ ایم، نهان و آشکارا انفاق مى‏کنند، امید به تجارتى بسته ‏اند که هرگز زوال نمى‏پذیرد).

8.      انفاق ره‏توشه اخروى مؤمنان

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لا بَیْعٌ فیهِ وَ لا خُلَّةٌ وَ لا شَفاعَةٌ وَ الْکافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ»[12] (اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، از آنچه به شما روزى داده ‏ایم انفاق کنید، پیش از آنکه روزى فرا رسد که در آن نه داد و ستدى است و نه دوستى و نه شفاعتى؛ و کافران خود ستمکارانند).

«قُلْ لِعِبادِیَ الَّذینَ آمَنُوا یُقیمُوا الصَّلاةَ وَ یُنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِیَةً مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لا بَیْعٌ فیهِ وَ لا خِلالٌ»[13] (به آن بندگانم که ایمان آورده ‏اند بگو: «نماز را بر پا دارند و از آنچه به ایشان روزى داده ‏ایم، پنهان و آشکارا انفاق کنند، پیش از آنکه روزى فرا رسد که در آن نه داد و ستدى باشد و نه دوستیى»).

«وَ أَنْفِقُوا مِنْ ما رَزَقْناکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ فَیَقُولَ رَبِّ لَوْ لا أَخَّرْتَنی‏ إِلى‏ أَجَلٍ قَریبٍ فَأَصَّدَّقَ وَ أَکُنْ مِنَ الصَّالِحین‏»[14] (و از آنچه روزىِ شما گردانیده ‏ایم، انفاق کنید، پیش از آنکه یکى از شما را مرگ فرا رسد و بگوید: «پروردگارا، چرا تا مدّتى بیشتر [اجل‏] مرا به تأخیر نینداختى تا صدقه دهم و از نیکوکاران باشم؟»).

9.      انفاق‏هاى پیدا و پنهان، از عوامل نیک فرجامى

«وَ الَّذینَ صَبَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِیَةً وَ یَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ أُولئِکَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ»[15] (کسانى‌که براى خشنودى پروردگارشان شکیبایى کردند و نماز برپا داشتند و ازآنچه روزیشان دادیم نهان وآشکارا انفاق کردند و بدى رابانیکى مى ‏زدایند فرجام خوش سراى باقى برای آن‌هاست).

10.    رسیدن به مقام برّ، در پى انفاق از مال مورد علاقه

«لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَیْ‏ءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلیمٌ»[16] (هرگز به نیکوکارى نخواهید رسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید؛ و از هر چه انفاق کنید قطعاً خدا بدان داناست‏).

11.    انفاق، عامل رستگاری و از زمینه‏هاى راه‏یابى به هدایت پروردگار

«الَّذینَ ... مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ أُولئِکَ عَلى‏ هُدىً مِنْ رَبِّهِمْ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»[17] (از آنچه به ایشان روزى داده ‏ایم انفاق مى‏کنند ... آنهایند که از هدایتى از جانب پروردگارشان برخوردارند و آنها رستگارانند).

12.   انفاق، موجب تقرّب به خدا و جلب دعاى رسول (ص) در حق انفاق‏ کننده

«وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ یَتَّخِذُ ما یُنْفِقُ قُرُباتٍ عِنْدَ اللَّهِ وَ صَلَواتِ الرَّسُولِ أَلا إِنَّها قُرْبَةٌ لَهُمْ سَیُدْخِلُهُمُ اللَّهُ فی‏ رَحْمَتِهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ»[18] (و برخى [دیگر] از بادیه ‏نشینان کسانى‏اند که به خدا و روز بازپسین ایمان دارند و آنچه را انفاق مى‏کنند مایه تقرّب نزد خدا و دعاهاى پیامبر مى‏دانند. بدانید که این [انفاق‏] مایه تقرّب آنان است. به زودى خدا ایشان را در جوار رحمتش درآوَرَد که خدا آمرزنده مهربان است).



[1] مجمع ‏البیان، ج 1- 2، ص 21؛ به نقل از فرهنگ قرآن، ج 5، ص 254

[2] مفردات راغب؛ به نقل از فرهنگ قرآن، ج 5، ص 254

[3] لیل (92) 5 و 7

[4] تغابن (64) 17

[5] بقره (2) 272

[6] سبأ (34) 39

[7] بقره (2) 245

[8] بقره (2) 261

[9] بقره (2) 265

[10] لیل (92) 18

[11] فاطر (35) 29

[12] بقره (2) 254

[13] ابراهیم (14) 31

[14] منافقون (63) 10

[15] رعد (13) 22

[16] آل‏عمران (3) 92

[17] بقره (2) 3 و 5

[18] توبه (9) 99

ارسال نظر

تنها امکان ارسال نظر خصوصی وجود دارد
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
نظر شما به هیچ وجه امکان عمومی شدن در قسمت نظرات را ندارد، و تنها راه پاسخگویی به آن نیز از طریق پست الکترونیک می‌باشد. بنابراین در صورتیکه مایل به دریافت پاسخ هستید، پست الکترونیک خود را وارد کنید.