پیشگویی امام صادق علیه‌السلام از تشکیل حوزه علمیه در شهر قم در نزدیکی ظهور
جمعه, ۵ آبان ۱۴۰۲، ۱۰:۳۱ ق.ظ
از امام صادق علیه السّلام روایت شده که نام کوفه را بردند و فرمودند:
«سَتَخْلُو کُوفَةُ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ یأزر [یَأْرِزُ] عَنْهَا الْعِلْمُ کَمَا تأزر [تَأْرِزُ] الْحَیَّةُ فِی جُحْرِهَا ثُمَّ یَظْهَرُ الْعِلْمُ بِبَلْدَةٍ یُقَالُ لَهَا قُمُّ وَ تَصِیرُ مَعْدِناً لِلْعِلْمِ وَ الْفَضْلِ حَتَّى لَا یَبْقَى فِی الْأَرْضِ مُسْتَضْعَفٌ فِی الدِّینِ حَتَّى الْمُخَدَّرَاتُ فِی الْحِجَالِ وَ ذَلِکَ عِنْدَ قُرْبِ ظُهُورِ قَائِمِنَا فَیَجْعَلُ اللَّهُ قُمَّ وَ أَهْلَهُ قَائِمِینَ مَقَامَ الْحُجَّةِ وَ لَوْ لَا ذَلِکَ لَسَاخَتِ الْأَرْضُ بِأَهْلِهَا وَ لَمْ یَبْقَ فِی الْأَرْضِ حُجَّةٌ فَیُفِیضُ الْعِلْمُ مِنْهُ إِلَى سَائِرِ الْبِلَادِ فِی الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ فَیَتِمُّ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَى الْخَلْقِ حَتَّى لَا یَبْقَى أَحَدٌ عَلَى الْأَرْضِ لَمْ یَبْلُغْ إِلَیْهِ الدِّینُ وَ الْعِلْمُ ثُمَّ یَظْهَرُ الْقَائِمُ ع وَ یَسِیرُ سَبَباً لِنَقِمَةِ اللَّهِ وَ سَخَطِهِ عَلَى الْعِبَادِ لِأَنَّ اللَّهَ لَا یَنْتَقِمُ مِنَ الْعِبَادِ إِلَّا بَعْدَ إِنْکَارِهِمْ حُجَّةً»[1]
[... دانش در شهرى پدید آید که آن شهر را «قم» گویند و آن شهر معدن علم و فضل گردد تا آنجا که در روى زمین هیچ نادانى نسبت به دین نماند؛ طوری که حتی علم به زنان حجله نشین (که چندان برای تحصیل علم به بیرون نمی‌روند) برسد. این نزدیک بظهور قائم ما باشد و خدا قم و مردمش را حجت بر دیگران قرار دهد و اگر آنان نباشد زمین اهلش را فرو برد و حجتى در زمین نماند و دانش از آن به همه بلاد در مشرق و مغرب منتشر گردد و حجت خدا بر مردم تمام شود تا کسى در روى زمین نماند که علم و دین به او نرسد، سپس قائم ظهور کند و سبب انتقام و خشم خدا بر بندهها شود، زیرا خدا از بندهها انتقام نگیرد مگر پس از اینکه حجت را انکار کنند].
همچنین از آن حضرت روایت شده که فرمودند:
«هُمْ أَهْلُ رُکُوعٍ وَ سُجُودٍ وَ قِیَامٍ وَ قُعُودٍ هُمُ الْفُقَهَاءُ الْعُلَمَاءُ الْفُهَمَاءُ هُمْ أَهْلُ الدِّرَایَةِ وَ الرِّوَایَةِ وَ حُسْنِ الْعِبَادَةِ»[2]
[آنان اهل رکوع و سجود و قیام و قعود هستند؛ آنان فقهاء علماء بافهم هستند؛ آنان اهل فهم و روایت و عبادت نیک هستند].