مرحوم شیخ صدوق در کتاب الخصال، ج 2، صص 504 و 505 (چاپ جامعه مدرسین، قم، چاپ اول، 1362 ش) با سند خود از امیر المؤمنین على بن ابى طالب علیهالسلام روایت کرده که آن حضرت مى فرمود:
«تَرْکُ نَسْجِ الْعَنْکَبُوتِ فِی الْبَیْتِ یُورِثُ الْفَقْرَ» [رها کردن تار عنکبوت در خانه باعث تنگدستى مى شود]
«وَ الْبَوْلُ فِی الْحَمَّامِ یُورِثُ الْفَقْرَ» [و بول کردن در حمّام باعث تنگدستى مىشود]
«وَ الْأَکْلُ عَلَى الْجَنَابَةِ یُورِثُ الْفَقْرَ» [و خوردن در حال جنابت باعث تنگدستى مىشود]
«وَ التَّخَلُّلُ بِالطَّرْفَاءِ یُورِثُ الْفَقْرَ» [و خلال کردن با چوب گز باعث تنگدستى مىشود]
«وَ التَّمَشُّطُ مِنْ قِیَامٍ یُورِثُ الْفَقْرَ» [و شانه کردن در حال ایستاده باعث تنگدستى مىشود]
«وَ تَرْکُ الْقُمَامَةِ فِی الْبَیْتِ یُورِثُ الْفَقْرَ» [و رها کردن خاکروبه در خانه باعث تنگدستى مىشود]
«وَ الْیَمِینُ الْفَاجِرَةُ تُورِثُ الْفَقْرَ» [و سوگند دروغ باعث تنگدستى مىشود]
«وَ الزِّنَا یُورِثُ الْفَقْرَ» [و زنا باعث تنگدستى مىشود]
«وَ إِظْهَارُ الْحِرْصِ یُورِثُ الْفَقْرَ» [و اظهار حرص باعث تنگدستى مىشود]
«وَ النَّوْمُ بَیْنَ الْعِشَاءَیْنِ یُورِثُ الْفَقْرَ» [و خوابیدن میان دو نماز مغرب و عشاء باعث تنگدستى مىشود]
«وَ النَّوْمُ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ یُورِثُ الْفَقْرَ» [و خوابیدن پیش از طلوع آفتاب باعث تنگدستى مىشود]
«وَ تَرْکُ التَّقْدِیرِ فِی الْمَعِیشَةِ یُورِثُ الْفَقْرَ» [و اندازه نداشتن در زندگى باعث تنگدستى مىشود]
«وَ قَطِیعَةُ الرَّحِمِ یُورِثُ الْفَقْرَ» [و قطع رحم باعث تنگدستى مىشود]
«وَ اعْتِیَادُ الْکَذِبِ یُورِثُ الْفَقْرَ» [و عادت کردن به دروغ باعث تنگدستى مىشود]
«وَ کَثْرَةُ الِاسْتِمَاعِ إِلَى الْغِنَاءِ یُورِثُ الْفَقْرَ» [و گوش دادن زیاد به ترانه باعث تنگدستى مىشود]
«وَ رَدُّ السَّائِلِ الذَّکَرِ بِاللَّیْلِ یُورِثُ الْفَقْرَ» [و ردّ مرد سائل در شب باعث تنگدستى مىشود]
سپس فرمودند: «أَ لَا أُنَبِّئُکُمْ بَعْدَ ذَلِکَ بِمَا یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [آیا بعد از اینها به شما چیزهایى را که بر روزى مىافزاید بگویم؟]. عرض کردند «بَلَى یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ» [گفتند: آرى یا امیر المؤمنین]. حضرت فرمودند:
«الْجَمْعُ بَیْنَ الصَّلَاتَیْنِ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [جمع کردن میان دو نماز بر روزى مىافزاید]
«وَ التَّعْقِیبُ بَعْدَ الْغَدَاةِ وَ بَعْدَ الْعَصْرِ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [و خواندن تعقیبات پس از نماز صبح و عصر بر روزى مىافزاید]
«وَ صِلَةُ الرَّحِمِ تَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [و صله رحم بر روزى مىافزاید]
«وَ کَسْحُ الْفِنَاءِ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [و جاروب کردن جلو در خانه بر روزى مىافزاید]
«وَ مُوَاسَاةُ الْأَخِ فِی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [و همراهى با برادر دینى بر روزى مىافزاید]
«وَ الْبُکُورُ فِی طَلَبِ الرِّزْقِ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [و صبح به دنبال روزى رفتن بر روزى مىافزاید]
«وَ الِاسْتِغْفَارُ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [و استغفار بر روزى مىافزاید]
«وَ اسْتِعْمَالُ الْأَمَانَةِ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [و امانت دارى بر روزى مىافزاید]
«وَ قَوْلُ الْحَقِّ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [و حقگویى بر روزى مىافزاید]
«وَ إِجَابَةُ الْمُؤَذِّنِ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [و جواب دادن به اذان گو بر روزى مىافزاید]
«وَ تَرْکُ الْکَلَامِ فِی الْخَلَاءِ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [سخن نگفتن در مستراح بر روزى مىافزاید]
«وَ تَرْکُ الْحِرْصِ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [و ترک حرص بر روزى مىافزاید]
«وَ شُکْرُ الْمُنْعِمِ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [و سپاسگزارى از صاحب نعمت بر روزى مىافزاید]
«وَ اجْتِنَابُ الْیَمِینِ الْکَاذِبَةِ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [و پرهیز کردن از سوگند دروغ بر روزى مىافزاید]
«وَ الْوُضُوءُ قَبْلَ الطَّعَامِ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [و شستن دستها پیش از غذا بر روزى مىافزاید]
«وَ أَکْلُ مَا یَسْقُطُ مِنَ الْخِوَانِ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ» [و خوردن آنچه از سفره مىافتد بر روزى مىافزاید]
«وَ مَنْ سَبَّحَ اللَّهَ کُلَّ یَوْمٍ ثَلَاثِینَ مَرَّةً دَفَعَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْهُ سَبْعِینَ نَوْعاً مِنَ الْبَلَاءِ أَیْسَرُهَا الْفَقْرُ» [و هر کسى هر روز سى بار خداوند را تسبیح گوید، خداوند هفتاد نوع بلا را از او برطرف مىکند که آسانترین آنها فقر است].
نکته مهم: اکثر عوامل ازدیاد یا کاهش روزی که در حدیث فوق آمده است، عواملی معنوی هستند که چه بسا با محاسبات مادی قابل توجیه نیستند؛ ولی برخی دیگر از عوامل زیاد شدن یا کاهش روزی میتوانند توجیه طبیعی و مادی داشته باشند؛ مثلاً «صبح به دنبال روزى رفتن» باعث میشود که انسان از فرصت روز بیشتر استفاده کرده و طبیعتا راههای امرار معاش متعددی پیش رو داشته اشد و آن هم طبیعتا باعث زیاد شدن روزی میشود.