یکی از امور که دل انسان را می‌سوزاند، وفات مؤمن در سرزمین غربت و مکانی دور از وطن است. جایی که کسی از اقوام و آشنایان در آنجا حضور ندارد تا برای او گریه و عزاداری نماید.
هرچند این امر ظاهراً رقت‌آور است ولی خداوند با رحمت خاصه‌ای که به بندۀ مؤمن خود دارد، در این مرگ غریبانه چنان به بندۀ مؤمنش عزت می‌دهد که چنین فضیلتی شاید شامل حال سایر انسان‌ها نشود.
از امام صادق علیه‌السلام روایت شده که فرمودند:
- ۱۵ دی ۹۶ ، ۱۸:۵۰