چه بد فهمید‌ه‌اند کسانی که خود را پیرو حسین علیه‌السلام می‌دانند، بدون اینکه کاری به حکومت داشته باشند؛ نه از حکومت اسلامی حمایت می‌کنند و نه باری از آن را به دوش می‌کشند!
مگر سیدالشهدا علیه‌السلام برای امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر قیام نکرد؟!
چه امربه‌معروف و نهی از منکری والاتر از تشکیل حکومت اسلامی؟!
حکومتی که معروف‌ها زیر بیرق آن گسترش می‌یابند و منکر‌ها با قوانین و نظارت آن ترک می‌شوند.
سیدالشهدا علیه‌السلام در راه اصلاح تحریف‌هایی که در دین ایجاد شده بود شهید شد؛ درحالی‌که عده‌ای با تحریف در عزاداری، برای آن حضرت عزا می‌گیرند! جالب نیست؟!
در تاریخ عاشورا نیز چنین نقل شده که وقتی یاران امام حسین علیه‌السلام به شهادت رسیدند، آن حضرت به تنهایی با تعداد کثیری از دشمن می‌جنگد تا اینکه میان او و خیمه‌گاهش فاصله انداختند. در این هنگام امام بر آنان فریاد کشید:
در نقد نظر کسانی که دعوت و بیعت مردم کوفه را به‌عنوان عاملی برای قیام حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام در کنار عامل اصلی یعنی احیای فرهنگ اسلام اصیل و زدودن زنگارهای تحریف و بیعت از دین برشمرده‌اند میگوییم که:
نهایت نقشی که بیعت و دعوت مردم کوفه می‌تواند ایفا کند این است که می‌تواند دلیلی برای انتخاب کوفه برای مرکز قیام باشد. والا نمی‌تواند دلیل قیام حضرت باشد؛ به چند دلیل:
... بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَیْرَةِ الضَّلالَةِ
خداوندا گواهى میدهم که حسین علیه السلام ... جانش را در راه تو بذل کرد، تا بندگانت را از جهالت و سرگردانى گمراهى برهاند.
در این فقره نورانی از زیارت اربعین امام حسین علیه السلام، یکی از علل قیام آن حضرت بیان شده است.