درسی از صفحه هفتم قرآن کریم
در مقابل هجوم این‌همه گرفتاری، غم و اندوه و مشکلات چه کنیم؟! در طریق بندگی و عبودیت از چه چیز کمک بگیریم؟! دستور خداوند در این مواقع چیست؟
خداوند در قرآن کریم دستوری کارگشا برای این موضوع ارائه می‌فرماید. در آنجا که می‌فرماید:
یکی از راه های رهایی از مشکلات و آسان شدن آنها، استعانت از خداوند به واسطه صبر و نماز است.
لذا در آیه سوره بقره می فرماید:
خداوند در قرآن کریم یکی از آثار نماز را دوری از فحشا و منکر بیان می‌فرماید.
سؤال این است که نماز چگونه انسان را از فحشاء و منکر بازمی‌دارد؟
طبیعی است که هرگاه بنده‌ای حداقل روزی پنج نوبت با حالت خشوع در برابر پروردگار بایستد و از هر نوع معصیتی که منافات با این حالت خشوع دارد اجتناب کند، رفته‌رفته این حالت در درون او ملکه می‌شود و وقتی ادب بندگی در او ملکه شد، در سایر اوقات نیز از گناه و منکَر اجتناب خواهد کرد. به همین خاطر است پروردگار متعال در قرآن کریم می‌فرماید ...
روزی رسول خدا (صلی‌الله علیه وآله) شاخۀ قطع‌شدۀ درختی که برگ‌هایش خشک شده بود را در دست گرفته بود و با شاخۀ دیگری به آن ضربه می‌زد؛ طوری که برگ‌هایش پراکنده شد. در این هنگام فرمودند: «آیا میدانید مَثَل مؤمن، حکایت چیست»؟ سپس فرمودند:
یکی از آثار نماز عبارت است از آمرزش الهی؛ در روایتی از امیرالمؤمنین علیه‌السلام این اثر یعنی آمرزش الهی، مقید به «شناخت حق نماز» شده است؛ در آنجا که فرمودند: «کسى که نماز بخواند در حالی که حق نماز را شناخته باشد، آمرزیده می‌شود».
برای اینکه بدانیم «حق نماز» چیست که شناختن آن باعث آمرزش نمازگزار می‌شود، بهتر است مراجعه کنیم به رسالۀ حقوق امام زین‌العابدین علیه‌السلام که در آن حق نماز چنین بیان شده است: