روایتی درباره اینکه چگونه می‌توانیم در اجر و جهاد، با شهداء کربلا شریک شویم؟!

از عطیّة بن سعد بن جناده عوفى کوفى‏ روایت شده که هنگامی که جابر بن عبدالله انصاری به زیارت قبر حضرت امام حسین بن علی سیدالشهداء علیه‌السلام مشرّف شد، به آن حضرت عرض کرد:

«سوگند به آن که برانگیخت محمّد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم را به نبوّت حقّه که ما شرکت کردیم شما را در آنچه داخل شدید در آن».

عطیّه پرسید: «چگونه ما با ایشان شرکت کردیم و حال آن که فرود نیامدیم ما وادیى را، و بالا نرفتیم کوهى را، و شمشیرى نزدیم و امّا این گروه پس جدایى افتاده ما بین سر و بدنشان و اولادشان یتیم و زنانشان بیوه گشته»؟

جابر گفت: اى عطیّه! شنیدم، از حبیب خود رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم که مى ‏فرمود: «هر که دوست دارد گروهى را، با ایشان محشور شود. و هر که دوست داشته باشد عمل قومى را شریک شود در عمل ایشان». پس قسم به خداوندى که محمّد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم را به راستى برانگیخته که نیّت من و اصحابم بر آن چیزى است که گذشته بر او حضرت حسین علیه السّلام و یاورانش.

منتهى الآمال، شیخ عباس قمى، ج ‏2، ص 1016 و 1017