نُه صفت مؤمنان مجاهد در آیه صدودوازده سوره توبه

درسی از صفحه دویست و پنج قرآن کریم 

خداوند در آیه 112 سوره توبه، نُه صفت برای مؤمنان مجاهد که با جان و مال خود در راه خدا جهاد می‌کنند بر شمره است:

1. آنها توبه کاران هستند (التَّائِبُونَ‏).

2. آنها عبادت کنندگان هستند (الْعابِدُونَ‏)

3. آن‌ها در برابر نعمت‌هاى مادى و معنوى پروردگار سپاس مى ‏گویند (الْحامِدُونَ‏).

4. آ‌ن‌ها از یک کانون عبادت و پرستش به کانون دیگرى رفت و آمد دارند (السَّائِحُونَ‏).

5. آن‌ها که در برابر عظمت خدا رکوع مى ‏کنند (الرَّاکِعُونَ‏).

6. آن‌ها که سر بر آستانش مى ‏سایند و سجده مى ‏آورند (السَّاجِدُونَ‏).

7. آن‌ها که مردم را به نیکی ها دعوت مى‏کنند" (الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ‏).

8. آن‌ها که تنها به وظیفه دعوت به نیکى قناعت نمى ‏کنند بلکه با هر گونه فساد و منکرى مى‏ جنگند (وَ النَّاهُونَ عَنِ الْمُنْکَرِ).

9. آنها که پس از اداى رسالت امر به معروف و نهى از منکر، به آخرین و مهمترین وظیفه اجتماعى خود یعنى حفظ حدود الهى و اجراى قوانین او و اقامه حق و عدالت قیام مى ‏کنند (وَ الْحافِظُونَ لِحُدُودِ اللّهِ‏).

پس از ذکر این صفات نه ‏گانه، خداوند بار دیگر چنین مؤمنان راستین و تربیت یافتگان مکتب ایمان و عمل را تشویق مى‏کند، و به پیامبرش مى‏گوید «این مؤمنان را بشارت ده» (وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ‏).

مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، ج 8، صص 151-153؛ 28جلد، دار الکتب الإسلامیة - ایران - تهران، چاپ: 10، 1371 ه.ش.