خدا «حلیم» است یعنی ...
جمعه, ۱۵ شهریور ۱۴۰۴، ۱۱:۲۰ ق.ظ
درسی از صفحه دویست و نُه قرآن کریم
یکی از اسماء خداوند، اسم «حلیم» است.
خدا حلیم است یعنی «دارای حلم و گذشت است و باوجود مشاهدۀ نافرمانی بندگان و باوجوداینکه قدرت تام بر مجازات آنان دارد، در عقوبت و انتقام از آنان شتاب نمی‌کند»؛[1] بلکه ازآنجاکه لطف خداوند همه بندگان حتى بدکاران و کافران و مشرکان را نیز شامل مىشود، در مجازاتشان عجله به خرج نمىدهد تا شاید بیدار شوند و توبه کنند و از بیراهه به راه بازگردند.[2]
یکی از حکمت‌های این که بسیاری از مردم با وجود نافرمانی خداوند، دچار عذاب نمی‌شوند هم همین است. همچنان که در قرآن کریم می‌فرماید:
«وَ لَوْ یُعَجِّلُ اللَّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجالَهُمْ بِالْخَیْرِ لَقُضِیَ إِلَیْهِمْ أَجَلُهُمْ»[3]
[اگر همان‌گونه که مردم در به دست آوردن «خوبى»ها عجله دارند، خداوند در مجازاتشان شتاب مى کرد، (به‌زودی) عمرشان به پایان مىرسید (و همگى نابود مىشدند)].[4]
[1] المقام الأسنى فی تفسیر الأسماء الحسنى (ابراهیم بن علی کفعمی، متوفی 905 ه.ق)؛ ص 41
[2] تفسیر نمونه، ج8، ص 237
[3] سوره یونس، آیه 11
[4] ترجمۀ آیت‌الله مکارم
