درسی از صفحه دویست و یازده قرآن کریم
خداوند در آیه بیستوچهار سوره یونس، در مضن تمثیلی خواندنی، به فانی و زودگذر بودن دنیای مادی اشاره کرده و میفرماید:
«إِنَّما مَثَلُ الْحَیاةِ الدُّنْیا کَماءٍ أَنْزَلْناهُ مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الْأَرْضِ مِمَّا یَأْکُلُ النَّاسُ وَ الْأَنْعامُ حَتَّى إِذا أَخَذَتِ الْأَرْضُ زُخْرُفَها وَ ازَّیَّنَتْ وَ ظَنَّ أَهْلُها أَنَّهُمْ قادِرُونَ عَلَیْها أَتاها أَمْرُنا لَیْلاً أَوْ نَهاراً فَجَعَلْناها حَصِیداً کَأَنْ لَمْ تَغْنَ بِالْأَمْسِ کَذلِکَ نُفَصِّلُ الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ»
[زندگى دنیا همانند آبى است که از آسمان نازل کرده ایم که بر اثر آن گیاهان گوناگون که مردم و چهار پایان از آن مى خورند، مى روید، تا زمانى که روى زمین زیبایى خود را (از آن) گرفته و تزیین مى گردد و اهل آن مطمئن مى شوند که مى توانند از آن بهره مند گردند (ناگهان) فرمان ما شب هنگام یا در روز (براى نابودى آن) فرا مى رسد (سرما یا صاعقه اى را بر آن مسلط مى سازیم) و آن چنان آن را درو مى کنیم که (گویى) هرگز نبوده است؛ اینچنین آیات خود را براى گروهى که تفکر مى کنند شرح مى دهیم] (تفسیر نمونه، ج 8، صص 262).
این آیه ترسیم روشن و گویایى از زندگى زودگذر و فریبنده و پر زرق و برق دنیاى مادى است که نه مقام و ثروتش قابل دوام است و نه جاى امنیت و سلامت مى باشد (تفسیر نمونه، ج 8، صص 262- 264)
در آیه بعد با یک جمله کوتاه اشاره به نقطه مقابل اینگونه زندگى کرده و مى فرماید:
«وَ اللهُ یَدْعُوا إِلى دارِ السَّلامِ ...» [و خداوند به دار السلام، خانه صلح و سلامت و امنیت دعوت مى کند].
مراد از «دارالسلام» جهان آخرت است (مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 5، ص 156) که در آنجا که نه از این کشمکش هاى غارتگران دنیاى مادى خبرى است و نه از مزاحمت هاى احمقانه ثروتاندوزان از خدا بیخبر و نه جنگ و خونریزى و استعمار و استثمار، و تمام این مفاهیم در کلمه دارِ السَّلامِ (خانه صلح و سلامت) جمع است. البته هر گاه زندگى در این دنیا نیز شکل توحیدى و رستاخیزى به خود گیرد آن هم تبدیل به «دار السلام» مى شود و از صورت آن مزرعه بلا دیده طوفان زده در مى آید (تفسیر نمونه، ج 8، ص 264).