شجاعت و قاطعیت مثال‌زدنی حضرت نوح علیه‌السلام در انجام رسالت
دوشنبه, ۱۸ شهریور ۱۴۰۴، ۱۰:۵۲ ق.ظ
درسی از صفحه دویست هفده قرآن کریم
آیۀ 71 و 72 سورۀ یونس، حکایت از شجاعت و قاطعیت مثال‌زدنی حضرت نوح علیه‌السلام در انجام رسالتش دارد؛ طوری که در این مسیر از هیچ تهدیدی نمی‌هراسید.
وقتی وجود آن حضرت و سخنانش بر کفار گران آمد، تصمیم به کشتن و دور کردن آن حضرت از خود نمودند.[1]
آن حضرت وقتی با تهدید کفار روبرو شد به آنان فرمود:
«وَ اتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ یا قَوْمِ إِنْ کانَ کَبُرَ عَلَیْکُمْ مَقامِی وَ تَذْکِیرِی بِآیاتِ اللَّهِ فَعَلَى اللَّهِ تَوَکَّلْتُ فَأَجْمِعُوا أَمْرَکُمْ وَ شُرَکاءَکُمْ ثُمَّ لا یَکُنْ أَمْرُکُمْ عَلَیْکُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُوا إِلَیَّ وَ لا تُنْظِرُون» [اى قوم من، اگر توقفم درمیان شما و یادآورى کردن آیات الهى برایتان غیرقابل‌تحمل است، هرکار از دستتان ساخته است انجام دهید و کوتاهى نکنید؛ چراکه من بر خدا تکیه کردهام و به همین دلیل از غیر او نمىترسم].
سپس تاکید کرد که «اکنون که چنین است فکر خود را جمع کنید و از بت‌هاى خود نیز دعوت کنید تا در تصمیم گیرى به شما کمک کنند، آن چنان که هیچ‌چیز بر شما مکتوم نماند و اندوهى از این نظر بر خاطر شما نباشد؛ بلکه با نهایت روشنى تصمیم خود را دربارۀ من بگیرید».
و فرمود: «اگر مىتوانید برخیزید و به زندگى من پایان دهید و لحظهاى مرا مهلت ندهید».[2]
حضرت نوح علیه‌السلام در آیۀ بعد نتیجۀ توکل بر خداوند را چنین بیان کرد که:
«فَإِنْ تَوَلَّیْتُمْ فَما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ وَ أُمِرْتُ أَنْ أَکُونَ مِنَ الْمُسْلِمِین» [اگر شما از من اعراض کنید و دعوتم را نپذیرید، من از اعراض شما هرگز متضرر نخواهم شد؛ من درصورتی از اعراض شما متضرر خواهم شد که از شما اجر و مزدی طلب کرده باشم و با اعراض شما آن اجر از من فوت شود. درحالی که من از شما انتظار هیچ مزدی ندارم و اجر من تنها برعهدۀ خداوند است. من مأمورم تا امورم را تسلیم خداوند متعال نمایم؛ نه اینکه به خاطر جلب منفعت از سوی شما و دفع شر شما دربرابرتان خاضع گردم].[3]
آری مردان الهی این‌چنین بر خدا توکل کرده و در راه او ثابت قدم بودند.
[1] مجمع البیان، ج5، ص 186
[2] تفسیر نمونه، ج8، ص 350
[3] المیزان، ج10، ص 103
