دلیل نامیده شدن امام ششم به «صادق» (علیه‌السلام)
سه شنبه, ۱۹ شهریور ۱۴۰۴، ۰۹:۲۱ ق.ظ
ابوخالد کابلی از حضرت علىّ بن الحسین زین العابدین علیه السلام روایت کرده که آن حضرت فرمودند:
«ابْنِی مُحَمَّدٌ وَ اسْمُهُ فِی التَّوْرَاةِ بَاقِرٌ یَبْقُرُ الْعِلْمَ بَقْراً هُوَ الْحُجَّةُ وَ الْإِمَامُ بَعْدِی وَ مِنْ بَعْدِ مُحَمَّدٍ ابْنُهُ جَعْفَرٌ اسْمُهُ عِنْدَ أَهْلِ السَّمَاءِ الصَّادِقُ» [امام و حجّت بعد از من پسرم محمّد (ع) و نام او در تورات باقر (ع) است که می شکافد علم را شکافتنی و بعد از محمّد (ع)، پسر او جعفر (ع) و نام مبارک او در نزد أهل آسمان صادق (ع) است].
ابوخالد کابلی پرسید: ای سید و آقای من؛ شما أئمّه همگی صادقان و امناء خدا هستید؛ دلیل این که اسم «صادق» به جعفر بن محمد (علیهماالسلام) نامگذاری شده چیست؟ حضرت فرمودند:
«حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ أَبِیهِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ قَالَ إِذَا وُلِدَ ابْنِی جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ فَسَمُّوهُ الصَّادِقَ فَإِنَّ الْخَامِسَ مِنْ وُلْدِهِ الَّذِی اسْمُهُ جَعْفَرٌ یَدَّعِی الْإِمَامَةَ اجْتِرَاءً عَلَى اللَّهِ وَ کَذِباً عَلَیْهِ فَهُوَ عِنْدَ اللَّهِ جَعْفَرٌ الْکَذَّابُ الْمُفْتَرِی عَلَى اللَّهِ الْمُدَّعِی لِمَا لَیْسَ لَهُ بِأَهْلٍ الْمُخَالِفُ عَلَى أَبِیهِ وَ الْحَاسِدُ لِأَخِیهِ ذَلِکَ الَّذِی یَکْشِفُ سِرَّ اللَّهِ عِنْدَ غَیْبَةِ وَلِیِّ اللَّهِ»[1]
[پدرم (امام حسین علیه‌السلام) از پدر بزرگوار خود (امیرالمؤمنین علیه‌السلام) حکایت کرده که: رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) فرمود «هر گاه فرزندم جعفر بن محمّد بن علىّ بن الحسین بن علىّ بن أبى طالب (علیهم السلام) متولّد گردد باید که او را صادق نامگذاری کنید؛ زیرا فرزند (نسل) پنجم او که نامش جعفر (فرزند امام هادی علیه‌السلام) است ادعای امامت نماید و این نوعی جرأت پیدا کردن بر خدا و دروغ بستن به او است. پس او در نزد خدا، جعفر کذّاب (بسیار دروغگو) و (با ادعای امامت)افتراء‌زننده به خداوند است و او مخالف حکم پدر (امام هادی علیه‌السلام) و حسدکننده نسبت به برادرش (امام حسن عسکری علیه‌السلام) است و این همان کسی است که کشف سرّ خدا در هنگام غیبت ولىّ خدا نماید»].
محدث و متکلم بزرگ شیعه مرحوم محمد بن علیّ بن بابویه معروف به شیح صدوق نیز می‌نویسد:
«سمی الصادق صادقا لیتمیز من المدعی للإمامة بغیر حقها و هو جعفر بن علی إمام الفطحیة الثانیة»[2]
[امام جعفر بن محمّد علیهما السلام را «صادق» گویند به دلیل اینکه از مدّعى دروغین امامت یعنی جعفر بن على، امام فطحیه دوم (جعفر کذّاب) جدا و مشخّص گردد].
[1] الإحتجاج على أهل اللجاج، ج 2، ص 317 و 318
[2] معانی الأخبار، ص: 65
