درسی از صفحه دویست و بیست و یک قرآن کریم
خداوند در آیات اول تا سوم قرآن کریم، یکى از ویژگیهاى قرآن مجید را چنین بیان میکند که:
قرآن کتابى است که تمام آیاتش متقن و مستحکم است (کِتابٌ أُحْکِمَتْ آیاتُهُ) و شرح و تفصیل و بیان تمام نیازمندیهاى انسان در زمینه زندگى فردى و اجتماعى مادى و معنوى، در آن بیان شده است (ثُمَّ فُصِّلَتْ) و از نزد خدایى که هم حکیم است و هم آگاه نازل شده است (مِنْ لَدُنْ حَکِیمٍ خَبِیرٍ).
سپس محتوای کلی این کتاب را در چهار اصل کلی بیان میکند که دو اصل اول آن اعتقادی و دو اصل دیگر آن جنبه عملی دارد:
1. توحید و اینکه جز خداوند یگانه یکتا را نپرستید (أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ).
2. رسالت و اینکه رسول خدا صلی الله علیه و اله سوى خداوند به سوی مردم تا آنها را نسبت به نتیجه نافرمانی ها و ظلم و فساد و شرک و کفر، بیم دهد و نسبت به اطاعت و پاکى و تقوا بشارت به سرنوشتى سعادتبخش دهد (إِنَّنِی لَکُمْ مِنْهُ نَذِیرٌ وَ بَشِیرٌ).
3. اینکه از گناهان خویش استغفار کنند (وَ أَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ).
4. اینکه پس از پس از استغفار و پاک شدن گناهان به سوى او باز گردند (ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ).