جمعهها همه یک حس مشترک دارند، "انتظار"
جمعه, ۱۰ دی ۱۳۹۵، ۰۹:۱۰ ق.ظ
یاد کودکی به خیر... مادر دعای فرج یادمان میداد و پدر برایمان حافظ میخواند:
"یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور"
خدا را شکر جایی بزرگ شدیم که از مأذنه هایش نام محمد صلیالله علیه وآله و علی علیهالسلام به گوش میرسد
جایی که این روزها دل همه اهالیاش پر میزند برای یک نقطه آسمانی
جایی که جمعههایش همه یک حس مشترک دارند،
"انتظار"
ما از همان کودکی آموختهایم، گرهی به کارمان افتاد برای فرج دعا کنیم
- ۹۵/۱۰/۱۰