معنی «سرعت گرفتن در کارهای خیر»
درسی از صفحه شصت و هفتم قرآن کریم
یکی از صفات پسندیدۀ مؤمن، سرعت گرفتن و جلو افتادن در کارهای خیر و شتاب به سوی چیزهایی است که باعث آمرزش الهی می‌شود.
خداوند در قرآن کریم انسان‌ها را به‌سرعت گرفتن در کارهای خیر دعوت می‌کند و می‌فرماید:
«وَ سارِعُوا إِلى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقینَ»[1]
بشتابید به‌سوی مغفرت پروردگار خود و به‌سوی بهشتى که پهناى آن‌همه آسمان‌ها و زمین را فراگرفته و مهیا براى پرهیزکاران است.
«سرعت گرفتن در کارهای خیر» به معنی مبادرت و اقدام به کارهای خیر در نخستین اوقاتی که انجام عمل ممکن است.[2]
سرعت گرفتن و شتاب نمودن در کارهای خیر به معنی عجله کردن نیست؛ زیرا عجله کردن به معنی شتاب نسنجیده در کارها است.
مفسر بزرگ مرحوم طبرسی در تفسیر مجمع‌البیان دربارۀ فرق بین سرعت و عجله می‌نویسد:
«فرق بین سرعت و عجله این است که سرعت سبقت و پیشى جستن است در کارى که جایز و پسندیده و محمود باشد و ضد سرعت، کندى (ابطاء) است که مذموم و زشت است؛ ولى عجله به معنی پیشى جستن در جائی است که پیشى گرفتن سزاوار نیست و مذموم می‌باشد و ضد عجله تأنى و اناة است که خوب و محمود می‌باشد».[3]