با این شخصیت‌های پلید و منفور عصر امام هادی علیه‌السلام آشنا شوید
با این شخصیت‌های پلید و منفور عصر امام هادی علیه‌السلام آشنا شوید:
1. متوکل، خلیفۀ عباسی
دوران امامت امام هادی علیه‌السلام (220 الی 254 هجری قمری)، مصادف بود با خلافت پنج تن از خلفای عباسی که یکی از این خلفاء کسی بود به نام متوکل (232 الی 248 هجری قمری).[1]
متوکل نسبت به آل ابوطالب علیهم‌السلام (سادات) خیلی بدرفتار بود و با آنها با خشونت و تندی رفتار می کرد و کینه سختی از آنها به دل گرفته بود و نسبت به آنها بدگمان بود.
بدرفتاری متوکل با آل ابوطالب علیهم‌السلام به حدی رسید که هیچ یک از خلفای بنی‌عباس با آنها چنان رفتار نکرده بودند.
از جمله کارهای ناشایست او آن بود که قبر امام حسین علیه‌السلام را با خاک یکسان کرده و آثار آن را از بین برد.
در راه‌ها پاسگاه‌ها و سربازانی گماشت تا هر کس را به زیارت قبر آن حضرت می‌رود دستگیر کرده و به نزد وی ببرند و سپس او دستور قتل یا شکنجه شدید آنان را صادر می‌کرد.[2]
2. عبید اللّه بن یحیى بن خاقان، وزیر المتوکل
یکی از دلایل بدگمانی و بدرفتاری متوکل نسبت به آل ابوطالب علیهم‌السلام و شیعیان، سعایت‌ها (و تهمتهایی) بود که وزیر او عبیدالله بن یحیی بن خاقان از آنها در نزد وی می‌کرد.[3]
3. دیزج یهودی
متوکل، مردی از نزدیکان خود را به نام دیزج که قبلا یهودی بوده و چندی بود که مسلمان شده بود را برای خراب کردن قبر امام حسین علیه‌السلام و خانه‌های اطراف آن روانه کرد. دیزج نیز طبق دستور متوکل رفتار کرد.[4]
4. عمر بن فرج رخّجی، حاکم مکه و مدینه
یکی دیگر از کارهای متوکل آن بود که عمر بن فرج رخجی را بر مکه و مدینه حاکم ساخت و او از تماس ابوطالب با مردم جلوگیری کرد، و همچنین مانع کمک و احسان مردم به آنها شد و اگر می‌فهمید کسی به آنها کمکی کرده، هر اندازه هم که آن کمک اندک بود، آن شخص را شکنجه و آزار می داد و جریمه سنگینی برایش تعیین می کرد.
همین سبب شد که کار تنگدستی زن‌های علویه مدینه به جایی رسید که چند تن از آنها یک پیراهن بیشتر نداشتند و ناچار بودند هنگام نماز آن پیراهن را به نوبت بپوشند و نماز بخوانند و بقیه ساعات روز را در اتاق‌های خود بدون پوشش کافی به سر ببرند و به همین وضع روزگار خود را به سر بردند تا متوکله به قتل رسید. [5]