اشارات قرآنی چند بیت شعر معروف

در ادبیات فارسی اشعاری وجود دارند که هر کدام به برخی از آیات قرآن کریم اشاره دارند. از جمله:

هرچه کنی به خود کنی     گر همه نیک و بد کنی

 

إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها

(سوره اسراء، آیه 7)

اگر نیکى کنید، به خود نیکى کرده‏ اید، و اگر بدى کنید، به خود [بد نموده ‏اید]

 

 

نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود     مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد

 

وَ أَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‏

(سوره نجم، آیه 39)

و اینکه براى انسان جز حاصل تلاش او نیست‏

 

 

آسمان بار امانت نتوانست کشید     قرعه ی فال به نام منِ دیوانه زدند

 

إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَیْنَ أَنْ یَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها وَ حَمَلَهَا الْإِنْسانُ

(سوره احزاب، آیه 72)

ما امانت (الهى و بار تکلیف‏) را بر آسمانها و زمین و کوه‏ها عرضه کردیم، پس، از برداشتن آن سر باز زدند و از آن هراسناک شدند، و(لى‏) انسان آن را برداشت.

 

 

شک نعمت نعمتت افزون کند     کفر نعمت از کفت بیرون کند

 

وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابی‏ لَشَدیدٌ

(سوره ابراهیم، آیه 7)

و آن گاه که پروردگارتان اعلام کرد که اگر واقعاً سپاسگزارى کنید، (نعمت) شما را افزون خواهم کرد، و اگر ناسپاسى نمایید، قطعاً عذاب من سخت خواهد بود.

 

 

پسر نوح با بدان بنشست     خاندان نبوّتش گم شد

سگ اصحاب کهف رورزی چند     پی نیکان گرفت و مردم شد

 

قالَ یا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ

(سوره هود، آیه 46)

خطاب رسید اى نوح! او (پسرت) از خاندان تو نیست‏