نیروی برتری به نام ایمان!
در روایتی از امام علی علیهالسلام میخوانیم که:
قویترین انسان کسی است که بر خواهش و هوای نفس خویش غالب شود (و تسلیم آن نشود).
انسان مؤمن واقعی مصداق بارز این روایت است. چراکه بر دشمنترین دشمنانش که هوای نفسش باشد غالب شده است؛ و لذا نیرومندترین انسانها محسوب میشود.
استقامت او بر عبادت خداوند است.
همچنان که در حدیثی زیبا از امام باقر علیهالسلام روایتشده که فرمودند:
إِنَّ قُوَّةَ الْمُؤْمِنِ فِی قَلْبِهِ. أَ لَا تَرَوْنَ أَنَّکُمْ تَجِدُونَهُ ضَعِیفَ الْبَدَنِ نَحِیفَ الْجِسْمِ وَ هُوَ یَقُومُ اللَّیْلَ وَ یَصُومُ النَّهَارَ" 2
قوّت و نیروى مؤمن در قلبش است؛ آیا نمىبینید بااینکه مؤمن ضعیف البدن و لاغراندام است، بااینحال شب را برای عبادت بیداری میکشد و روز را با روزه گرفتن به سر میکند؟!
این مؤمن است که هیچوقت از عبودیت خداوند خسته نمیشود. در اوج جوانی باشد یا در دوران کهنسالی، بندگی خداوند راه و رسم اوست. ضعف جسمانی را بهانهای برای دست کشیدن از تکلیف الهی نمیکند.
در مقابل، چه انسانهای تنومندی که باوجود برخورداری از قدرت جسمی بالا، توان مقاومت در مقابل شیطان را ندرند. با کمترین وسوسه شیطان اسیر دام او میشوند و عنان نفس را به او میسپارند. خواب شیرین را بر سحرخیزی ترجیح میدهند. گرسنگی چندساعته برای روزهداری را تحمل نمیکنند و قدرت خود را در غیر مسیر بندگی صرف میکنند.
مراجعه شود به:
قوی ترین انسان؟!
پاورقی:
1. غررالحکم و درر الکلم ؛ ص197
- ۹۵/۰۶/۳۰