سفارش امام صادق علیه‌السلام در لحظات آخر
متأسفانه بعضی از شیعیان که نسبت به نماز بی‌مبالات هستند، خیال می‌کنند به خاطر شیعه بودن و به خاطر ولایت و محبتی که نسبت به اهل‌بیت علیهم‌السلام دارند، مشمول شفاعت حضرات معصومین قرار خواهند گرفت و نجات پیدا خواهند کرد و تصور می‌کنند عدم اهتمام آنها به نماز باعث گرفتاری آنها در قیامت نخواهد شد.
در حالی این خیال باطل است. چراکه تشیع و ولایتی موجب نجات انسان خواهد بود که توأم با امتثال اوامر اهل‌بیت علیهم‌السلام مبنی بر انجام تکالیف الهی و ترک مناهی او باشد.
ابو بصیر گوید:
خدمت ام حمیده (همسر امام صادق علیه‌السلام) رفتم که او را در شهادت امام صادق علیه‌السلام تسلیت‌گویم. ام حمیده گریست و من نیز از گریه ایشان گریستم.
سپس به من گفتند: اى ابا محمد، اگر امام صادق علیه‌السلام را وقت مرگ مى دیدى، هرآینه چیز عجیبى را مشاهده مى کردى. آن حضرت چشمانش را گشود و فرمود: «همه‌کسانی که بین من و ایشان خویشاوندی است را گردم جمع کنید». ما هم همه خویشاوندان حضرت را جمع کردیم، طوری که احدی نماند که نیامده باشد.
در این هنگام آن حضرت به آنها نگاهى کرد و فرمود:
«إِنَّ شَفَاعَتَنَا لَا تَنَالُ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلَاةِ»
به‌راستی شفاعت ما به کسى که نماز را سبک بشمارد نمی رسد.
(المحاسن ؛ احمد بن محمد بن خالد برقى ؛ ج1؛ دار الکتب الإسلامیة ؛ ص: 80)