از ستم کردن به این شخص خیلی بترس!

از امام باقر علیه‌السلام روایت‌شده که فرمودند:

وقتی زمان وفات (شهادت) پدرم على‌بن‌الحسین (علیهماالسلام) فرارسید، مرا به سینه خود چسبانید؛ سپس فرمود: پسر جان، ترا به چیزى سفارش می‌کنم که پدرم (امام حسین علیه‌السلام)هنگام وفات (شهادت) از این دنیا به من سفارش کرد و فرمود پدرش (امام علی علیه‌السلام) او را به آن وصیت فرموده است (و آن سفارش این است):

یَا بُنَیَّ إِیَّاکَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُ عَلَیْکَ نَاصِراً إِلَّا اللَّهَ.

(اى فرزند مبادا ستم‌کنی بر کسى که یاورى در برابر تو جز خداوند نیاید)

(الکافی ؛ ط.الاسلامیة ؛ ج‏2 ؛ ص331)

 

و چه سفارش مهمی است این توصیه که علاوه بر امام باقر علیه‌السلام، سه امام معصوم در لحظات آخر عمرشان نسبت به آن وصیت کردند!

به‌راستی اگر انسان به این مسئله واقف می‌شد که یاور مظلوم خداوند است، اگر با عمق جان درک می‌کرد که خداوندِ قادر، وکیل شخصِ مظلوم است، چطور حاضر می‌شد حقوق انسان دیگر را پایمال کرده و به او ستم کند؟!

مرد یا زن بداخلاقی که با سخنان و رفتار زشت، به همسر و فرزندان خود  توهین کرده و آنان را تحقیر می‌کند، ای‌کاش می‌دانست که خداوند یاور آنان است و باید بترسد از روزی که خداوند انتقام آنان را از او بگیرد.

جوان مغروری که با رفتارش باعث رنجش و دل‌شکستگی والدین نگران و بیچاره‌اش می‌شود، ای‌کاش می‌دانست که وکیل پدر و مادرش خداوندی است که هرلحظه بخواهد می‌تواند او را مجازات کند.

برادری سهم‌الارث خواهر خود را از میراث والدین نمی‌دهد، کارفرمایی که حقوق کارگران خود را تعمداً نمی‌پردازد، مدیری که در حق کارمندان و زیردستان خود جفا می‌کند، مسئولی که در انجام وظایف خود نسبت به امور رعیت کوتاهی کرده و در حقوق آنان ستم می‌کند و صدها مصداق دیگر که اگر درک می‌کردند طرف حسابشان خدایی است که گریزی از مجازات او نیست، دست به ظلم و ستم در حق دیگران نمی‌آلودند.

مطالب مرتبط:

سریع‌ترین مجازات برای این گناه است...