یکی از مغالطه‌ها که برای توجیه ربای قرضی به کار می‌برند!

یکی از انواع توجیهات غلط که برای حلال جلوه دادن ربای قرضی به کار می‌برند این است که قرض دهنده برای دریافت بهره در قبال قرض، سود گرفتن بانک‌های کشور اسلامی را بهانه قرار می‌دهد؛ مثلاً به قرض گیرنده می‌گوید: همان‌طور که بانک‌های کشور اسلامی در مقابل دادن وام به مشتریان بهره دریافت می‌کنند، من هم در قبال این قرض، همان مقدار بهره‌یا کمتر از آن را از تو دریافت خواهم کرد!

درحالی‌که این مغالطه‌ای بیش نیست و راهی است برای حلال جلوه دادن ربای حرام. زیرا:

اولاً: برفرض که بانک‌ها بهره‌ی ربوی دریافت کنند؛ ولی این دلیل برای توجیه حرمت قرض ربوی نمی‌شود.

ثانیاً: معلوم نیست بهره‌ای که بانک‌های کشور اسلامی از طریق معاملات بر طبق قانون بانکداری بدون ربا و تحت نظر قوانین دولت اسلامی دریافت می‌کنند ربا باشد؛ زیرا در فقه اسلامی معاملات متعدد شرعی وجود دارد که باوجود قرض نبودن، سودآوری به دنبال دارد. نظیر معامله‌ی فروش اقساطی و عقد اجاره به‌شرط تملیک که هرچند سودآوری را برای بانک به دنبال دارد، ولی ربا نبوده و مخالف شریعت نیست. لذا نمی‌توان به تصور اینکه این معاملات بانک‌های اسلامی قرضی است، محملی برای توجیه قرض ربوی پیدا کرد.