سفارشی از امام باقر علیه‌السلام به شیعیان که به جابر جعفی فرمود
جابر بن یزید جعفی از شاگردان بزرگ امام محمدباقر و امام جعفر صادق علیهماالسلام بود که روایات متعددی از آن دو امام نقل کرده است.1
یکی از این روایات، سفارشی است که از امام باقر علیه‌السلام خطاب به شیعیان واردشده است.
از جابر چنین روایت شده که گفت:
هجده سال در خدمتکارى امام و مولایم حضرت باقر علیه‌السلام اشتغال داشتم. وقتى خواستم از خدمت آن جناب خارج شوم، با ایشان وداع کرده و عرض کردم مرا بهره اى برسان.
در این هنگام آن حضرت فرمود:
«بَعْدَ ثَمَانِیَ عَشْرَةَ سَنَةً، یَا جَابِرُ»!
ای جابر، پس از هجده سال (بازهم برایت چیزى بگویم)؟!
عرض کردم: آرى شما دریاى خشک ناشدنى و ژرف و بىپایان هستید.
حضرت فرمود:
«یَا جَابِرُ، بَلِّغْ شِیعَتِی عَنِّی السَّلَامَ، وَ أَعْلِمْهُمْ أَنَّهُ لَا قَرَابَةَ بَیْنَنَا وَ بَیْنَ اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) وَ لَا یُتَقَرَّبُ إِلَیْهِ إِلَّا بِالطَّاعَةِ لَهُ. یَا جَابِرُ، مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ أَحَبَّنَا فَهُوَ وَلِیُّنَا، وَ مَنْ عَصَى اللَّهَ لَمْ یَنْفَعْهُ حُبُّنَا»2
ای جابر، سلام مرا به شیعیانم برسان و به آنها بگو بین ما و خداوند عزوجل خویشاوندى نیست و نمی‌توان مقرب درگاه او شد مگر با اطاعت کردن او. ای جابر هر کس مطیع خدا و محب ما باشد، ولیّ و دوست ما است و هر که خدا را معصیت کند، دوستى ما به او نفعى نمىبخشد.
پی نوشت:
1. معجمرجالالحدیث ج 4، ص 19 و 26
2. الأمالی (للطوسی)؛ ص 296