نفوذ علی بن یقطین در دربار خلافت عباسی با اجازۀ امام

مرحوم علامه محمدباقر مجلسی در کتاب بحارالانوار از امام صادق علیه‌السلام روایت کرده است که آن حضرت فرمودند:

«مَا مِنْ جَبَّارٍ إِلَّا وَ عَلَى بَابِهِ وَلِیٌّ لَنَا یَدْفَعُ اللَّهُ بِهِ عَنْ أَوْلِیَائِنَا أُولَئِکَ لَهُمْ أَوْفَرُ حَظٍّ مِنَ الثَّوَابِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ»¹

هیچ جبارى نیست مگر اینکه یکی از دوستان ما در دربارش حضور دارد و خداوند به‌وسیلۀ او از دوستان ما دفاع می‌کند؛ و آن‌ها همان کسانی هستند که در روز قیامت ثواب بیشترى خواهند داشت.

در طول تاریخ شیعه، انسان‌های مؤمنی بودند که در لباس تقیه در دربار خلفای ظالم نفوذ می‌کردند و از این طریق به شیعیان کمک‌رسانی کرده و حاجات آنان را برطرف می‌کردند.

 

یکی از این شخصیت‌های بزرگوار شیعه، «علی بن یقطین» بود. ایشان از شاگردان امام موسی کاظم علیه‌السلام بود که با موافقت آن حضرت وزارت هارون‌ (خلیفۀ عباسی) را پذیرفت.² بعدها نیز چندین بار خواست استعفاء نماید، ولی امام او ر از این تصمیم منصرف کرد.³

علی بن یقین با پذیرش وزارت هارون از جان، مال و حقوق شیعیان محافظت می‌کرد. به‌عنوان‌مثال نقل‌شده که:

«وى آشکارا اموال شیعیان را (به‌عنوان مالیات‏ یا ...) مى‏گرفت و مخفیانه به آن‌ها بازمى‏گرداند».⁴

پی نوشت:

1. بحار الأنوار (ط - بیروت)؛ ج‏72؛ ص 379

2. سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، ص 452

3. بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏48، ص: 136

4. الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏5، ص: 110

برای مطالعه بیشتر مراجعه شود به:

سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، ص449 الی 454